donderdag 31 december 2015

Bon réveillon de Saint-Sylvestre!

Vanavond Oudejaarsavond... elke dag hebben we hier een andere heilige, vandaag Saint Sylvestre. 
In de oven staat een rijke tulband te garen om samen met vrienden op te peuzelen. Weer eens wat anders dan oliebollen. Het is heel zonnig weer, heerlijk om naar buiten te gaan met Foppe en 7 graden, een lekker frisje in de zon!
De Fransen gaan vanavond, net zoals op Kerstavond, met elkaar aan tafel. Op oudejaarsavond is dat vaak met vrienden in tegenstelling tot kerstavond die doorgaans met familie wordt doorgebracht. Mijn Franse vriendin vertelde me gisteren dat ze bij hun vanavond midden op tafel ook een mand met pakjes hebben. Iedere gast neemt een klein cadeautje mee, voor een man of een vrouw (dat zal vast geloot worden). Tijdens de maaltijd van een aantal gangen, vanaf 21.00 tot de overgang naar het nieuwe jaar, kan er steeds een cadeautje worden gepakt. Sympa, niet?
In de supermarkt ontwaarde ik afgelopen week steeds meer stapels mandjes/manden met oesters, krabben en kreeften. Ja, vis staat zeker op het menu vanavond bij de meesten!
Bij ons in de woonkamer staat alles weer zoals vanouds, nu alleen om de heerlijk snorrende kachel heen. Wat een goede aankoop!
Ik kijk terug op een mooi jaar en ga vol vertrouwen, plezier een prettige nieuwsgierigheid over wat komen gaat het nieuwe in. Allemaal een fijne jaarwisseling gewenst!



De Helleborus bloeit weer prachtig
(evenals de ribes, maar dat is een beetje raar...)





Naar Oud-Hollands recept, dat dan weer wel...





maandag 28 december 2015

Kachel klaar!

Vandaag hebben ze de kachel geplaatst! Vanaf 8.30 uur waren ze al druk bezig met een nieuwe dubbelwandige pijp door de schoorsteen te maken, waarbij e.e.a. tegenzat, zoals allerlei uitstulpingen in de stenen schoorsteen vanbinnen, waardoor de nieuwe roestvrijstalen pijp (met iets grotere diameter) hier en daar vastliep. Uiteindelijk verdween er 8 meter pijp van onderen de schoorsteen in, met veel Frans geschreeuw vanaf het dak naar binnen...
Toen dat gedaan was en aan het T-stuk in de muur verbonden was, gingen ze aan de gang met een gat boren in de buitenmuur die 80 cm dik is. Dit is nodig omdat er dan verse lucht van buitenaf aangezogen wordt de kachel in. Een uur lang denderwerk en heel, heel veel stof. Onze hulp had vorige week net eens lekker alles schoongemaakt... want we dachten dat dit nu achter de rug was. Haar werk werd hiermee onmiddellijk teniet gedaan, aij. Daarna werd de wand achter de kachel en het plafond erboven afgewerkt met gipsplaat wat bestand is tegen vuur. Het was allang etenstijd geweest en ze bleven maar bezig... heel onfrans wel! Om 16.00 uur heb ik een pizza voor ze gebakken met koffie, wat ze erg 'gentile' vonden, maar niet nodig. 
Tegen vijven werd onze kachel naar binnen gereden, 100 kilo, en op zijn plaats gezet en daarna werden er 18 grote stenen in gehesen, goed voor 150 kilo en véél warmte! Dat zijn een soort van spekstenen maar die zitten aan de binnenkant van de kachel en worden door het vuur in de kachel verwarmd en geven die warmte nog lange tijd daarna af. De kachel zelf geeft natuurlijk ook confectiewarmte af. Om precies zeven uur verdwenen de monteurs nadat ze de kachel hadden aangestoken en ons daarbij veel instructies hadden gegeven. Ik heb door de dag heen een reportage gemaakt die jullie hieronder kunnen zien!












zondag 20 december 2015

Kerststol!

Dit jaar heb ik het toch weer de stoute schoenen aangetrokken. Op het forum Nederlanders in Frankrijk kwam ik een recept tegen van Kerststol en dat was méér dan verleidelijk... Bovendien had ik wel een kerststeuntje in de rug nodig om in de sfeer te komen. We hebben voor het eerst in meer dan dertig jaar geen kerstboom staan vanwege de verbouwingsperikelen en op een of andere manier had ik geen puf zo'n half rommelig, stoffig huis toch te gaan versieren.
Dus een stol maken was een goed idee!
Doordat de schouw is afgebroken ben ik mijn goede rijsplekje kwijt voor brood en gebak, dus het rijzen lukte in eerste instantie van geen kant, ook niet naast de kachel. Alle verdere ingrediënten als sukade, noten, kaneel-amandelspijs en in rum gewelde krenten stonden klaar, zo hoopgevend, maar het rijzen kwam maar niet van de grond... het duurde uren voordat het ging opbollen, waardoor het resultaat een smakelijk maar toch vrij droog brood geworden is. Jammer, maar ik weet zeker dat ik volgend jaar weer die bevlogenheid voel om hem te gaan maken.
Op het forum las ik verder een leuk verhaal van deze Nederlandse die reeds 25 jaar in Frankrijk woont en inmiddels Franse schoonkinderen heeft. Ieder jaar als haar Kerststol alvast staat uit te dampen op Réveillon (de avond van 24 december waarop veel Fransen hét grote Kerstdiner met elkaar nuttigen) maar bedoeld is voor het kerstontbijt op de 25e protesteren de aangetrouwde kinderen. Als dessert van het diner willen ze steevast een plak van wat volgens hun tarte is. De maakster zegt dat de kerststol pain is en bedoeld voor het ontbijt... grappig toch!




zaterdag 12 december 2015

Kachel 2

Dag 3,4 en 5 van het kachelproject hebben jullie dus nog tegoed van ons!
Op het voegen na van het tegelplateau is de plek klaar. De kachel kan arriveren, maar wanneer... tsja, dat is nog de vraag? Komende week is afgesproken, on verra. Nu we onze luie stoelen op de eetkamerplek hebben staan kunnen we het vanaf een afstand goed bekijken. Na het vreselijke infresen van een elektra-leiding konden we de plastic anti-stoftent opruimen en hebben we dus weer goed zicht op onze 'bouwlocatie', eerste rang, zeg maar.
Bij het maken van het tegelplateau moesten we tegelijkertijd een aantal belangrijke beslissingen nemen (waarbij we advies kregen); 
1. waar de kachel precies geplaatst moet worden (midden op het tegelplateau namelijk én ook verband houdend met het schoorsteengat, maar dat is ruim. 
2. vervolgens waar we precies de toekomstige vensters willen hebben en hoe groot, want de kachel er middenin vinden we het mooiste...
Dat vereiste eerst degelijk reken - én besluitwerk, en ons vervolgens ook aan die besluiten houden! Ik moet toegeven dat ik meer hecht aan voortschrijdend inzicht, maar in een verbouwing kan dat in een zooitje ontaarden. Op muur en vloer hebben we nu alles definitief uitgetekend... zo gaat het er dus uitzien. Toen we het echt helemaal eens waren konden we rustig à deux gaan tegelen. 


Het puin gaat naar de buurvrouw voor het
ophogen van doorgangen bij weides


Vloertje van cement om te egaliseren
voor onder het tegelplateau

Onze terres cuites (handgebakken tegels) die
we op de zolder van de stal vonden.
Zie ook de ingefreesde leiding!
Die Ton van mij kan alles...



dinsdag 8 december 2015

Project kachel is gestart!

Gisteren is Ton begonnen met het slopen van de zeventigerjaren-schouw. Eerst onze zithoek naar voren geplaatst en een soort tent gebouwd van plastic - vastgeniet - op de balken (makkelijk!). Om het ergste stof niet door het hele huis te krijgen. Toen gewoon maar de moker erin voor het eerste gat... Spectacle!
Verder sloopte Ton met veel beleid, hoor! Je ziet gewoon de ruimte in de kamer ontstaan, prachtig.


De 'avant' foto dus!

Yes, I'm in!

Van binnenuit de schouw gesloopt zodat
het puin niet op de kachel valt binnenin

Resultaat van dag 1

Resultaat dag 2
Het fundament waar de kachel op - en instond
is geheel van gewapend beton.
Dat is dus drillen geblazen. Ik ben gevlucht...
Wel fijn dat we geen buren hebben!


zondag 6 december 2015

Een tijdverdrijf?

Twee keer per jaar organiseert de 'erfgoedcommissie' van ons dorp een rommelmarkt. De opbrengst is bestemd voor onderhoud van de kerk! Vorig jaar € 1.300, dus konden we e.e.a. in de kerk laten repareren waar iedereen heel blij mee is. Veel dorpsgenoten brengen spullen in, soms heel waardevol, soms ook prullaria... Ton is penningmeester van deze club geworden (de caisse is hem toevertrouwd) en ik help voor de tweede keer mee de rommelmarkt voor te bereiden. Alles uitpakken, ordenen, op gedekte tafels zetten en het prijzen op hun geheel eigen wijze! Voor mijn Frans héél leerzaam want ieder voorwerp wordt gepakt en soms zelfs besproken. Concreet: vorig jaar plakkertje van 0,50 cent op een oude beker, wat gaan we er dit jaar voor vragen? Als er nu iemand in het gezelschap is die de beker meer waard vindt gaat alles op de schop en gaan we opnieuw een prijs vinden met elkaar. Het zo belangrijke débat!
Er zijn duizenden dingen op die tafels, stapels met borden, pannen, vazen!
Dat duurt dus immens lang! Mijn Hollands ingebakken gevoel voor functionaliteit (en eigen behoefte om de dingen vlot te doen), efficiency komt hier enorm tegen in opstand. Vorig jaar was het nog nieuw, maar nu wist ik wat er ging komen... Ik had deze keer koffie en koekjes meegebracht, enerzijds vanwege mijn eigen behoefte maar ook een beetje om de tijd te doden. Ik focuste zoveel mogelijk op de taal en wat ik daarvan kon leren. De avond ervoor had ik een diner thuis met Franse vrienden dus ik zat er aardig in... Zo nu en dan merkte ik op dat deze brocante wél was om de spulletjes te verkópen en geld op te halen voor de kerk, dus omlaag met die prijs en weg als het kapot is! Weinig bijval, alleen van mijn vriendin!
's Middags werkte ik met een voor mij nieuwe dorpsgenoot in alle ontspannenheid & zorgvuldigheid zes meter tafel vol speelgoed, kinderkleren, linnengoed en prullaria weg. Ik denk dat de ongeschreven regel is dat je niet in je eentje prijst. Toen ik het tóch deed (om een beetje Hollandse vaart in de opruiming te krijgen) kwam er iemand bij, maar wellicht ook heel gentile, om me te helpen! Aan een andere tafel (ik had het groepje van 4 beoordeelaars gelukkig nog weten te splitsen) waren twee andere dames bezig. In de keuken maakte iemand alvast de  'vin chaud' voor vandaag...
Na twee uur ingespannen werk; kiezen, wat waar, hoe duur, kwamen de andere dames zich met onze tafel bemoeien. Of wij voor oud linnengoed wel méér rekenden dan voor het 'ordinaire' en hoeveel? En voor welke lakens dan precies en welke niet en of we wel gezien hadden of er geen gaatje in zat en een vlekje... Chantal en ik hadden dit linnengoed 'ancien' een speciale plek gegeven, mooi uitgestald in een mand en behoorlijke hoog geprijsd. Ik zag opnieuw (voor de zoveelste keer die dag) het débat over de prijs beginnen... 
De snelheid aan onze tafel werd kennelijk gewantrouwd? Of was het aardigheid en samen-willen-doen? Maar ik..., ik knapte werkelijk bijna uit mijn vel, bemoei je in Godsnaam met je eigen tafel! In het Frans boos worden - ook nog de politesse in acht nemend - nee, dat lukte me écht niet.
Bijna briesend ben ik er maar mee gestopt, genoeg gedaan vandaag en heel moe van die innerlijke protesten en dit immense verschil in cultuur! 
De dames ordenen en bespreken en doen dit nog eens zoetjes over met weer andere dames en zijn hier dágen hiermee bezig... voor mij echt onvoorstelbaar!
sloop mét mijn initialen, Cornelia Binkhorst!



wel toepasselijk op 6 december, niet?

Let wel, dit lijkt een onaardig blogje over de Franse cultuur en vol afkeuring maar ik schrijf het omdat ik dit gewoon helemaal niet kan doorgronden... 
Daarmee bedoel ik de aardigheid die hen dit kennelijk geeft, maar ook het aspect van dat het gedaan moet worden zoals het altijd gedaan is, zonder enig oog voor efficiency... terwijl het toch bijna allemaal vrouwen van deze tijd zijn, met banen in de echte wereld! Het debat over de spullen gaat vóór de opbrengst, ALTIJD! Echt, ik kan zéér waarderen dat men zorgvuldig opmerkt dat de geborduurde monogrammen handgemaakt zijn - met terugwerkende waardering voor de maakster - maar niet bij alles!
Door die constante herbeoordeling (in mijn ogen) krijg ik dan het gevoel dat mijn werk voor niets was... trek het me dus veel te persoonlijk aan! 
Vandaag was dus een wirwar van cultuurverschillen voor mij... Ik hoop dat het me nog eens gaat lukken om dit verschil er gewoon te laten zijn en er geen opwinding meer over te voelen. Tegen die tijd, lieve lezers, zijn de blogs waarschijnlijk ook gestopt! 
Enfin, toch hoop ik - weliswaar op oerhollandse wijze - dat we voor het goede doel veel geld gaan ophalen morgen!



donderdag 26 november 2015

Fazant op visite!

Terwijl ik op de bank zit te lezen zie ik buiten opeens een mooie fazant langs onze haag schuifelen... prachtig! Echt een volwassen exemplaar met een hele mooie lange staart, een vrouwtje. Wel vaak gezien maar nog nooit in eigen tuin. Ik kijk snel of poezen en hond binnen zijn, ja, de kust is veilig voor haar.
Ze loopt heel wat keertjes statig heen en weer, soort van paraderen. Misschien op zoek naar iets te eten, wat ze ergens hoorde daar? Of dacht ze dat het hier goed schuilen was na mijn blog van gisteren...?
Ik fotografeer haar vanuit de woon - en slaapkamer boven maar wil nog dichterbij komen, dus sluip naar buiten ...
Het grind verraadt me natuurlijk, hoe zacht ik ook sluip.
Ze houdt zich doodstil, eigenlijk langer dan dat ik dat kan met mijn camera. 
Dan verdwijnt ze langzaam in de haag, ook weer zeer statig!


Au revoir, faisan!

woensdag 25 november 2015

La chasse

La suite:
Onze postbode jaagt in een gebied boven ons, waar hij opgegroeid is. Hij vertelde lid te zijn van een jachtvereniging, samen met ongeveer 30 andere mannen. Daarvoor heeft hij een jachtvergunning in bezit, die jaarlijks vernieuwd en betaald moet worden bij de mairie (€ 30). Per jaar mogen ze (samen) maximaal 5 reeën schieten in dat gebied, die ze zelf slachten en tijdens een gezamenlijk repas verorberen. De rest wordt verdeeld en gaat in hun vriezers. Dieren die schadelijk (nuisible) kunnen zijn, zoals vossen, beverratten (ik citeer hem: elk dier wat de kippen van de boeren belaagt) mag wel altijd afgeschoten worden. Op welk wild gejaagd mag worden en in welke periode is echter strikt gereglementeerd per regio: Bij ons het ene weekend op klein wild, de volgende op ree-achtigen, de derde week op groot wild zoals everzwijnen. Deze laatste soort hebben we jaren geleden nog wel gezien hier, maar nu helaas niet meer!
Zo kan het dus gebeuren dat je op een woensdag of in het weekend (jachtdagen) wat jagers ziet staan - met hun geweer in de aanslag en kijkend naar de bosrand waarachter het wild opgejaagd word door andere jagers - en dat achter hen rustig twee reetjes voorbij lopen. Het is hun dag niet! Pas na een tijdje hier wonen begrepen we dat... 
Als je een bordje ziet: 'chasse en cours', betekent het dat er daar gejaagd wordt dus dat je beter een andere route kunt kiezen om te wandelen.  De jagers moeten 150 meter van huizen en wegen wegblijven... Toch is het weekend niet favoriet bij ons om te gaan wandelen en gelukkig kunnen we dat ook op andere dagen doen! Foppe is gaandeweg wel meer aan het schieten gewend geraakt; als er op zondagochtend gejaagd wordt, geeft hij lui vanuit zijn mand nog hier en daar een grommetje: omdat hij het moet...
Het jachtseizoen loopt meestal van september tot eind februari, een maand of vijf.
Er wordt in Frankrijk veel gejaagd en het aantal jagers neemt toe. Niettemin zijn er ook veel tegenstanders die het sport-jagen verboden willen zien en wel om verschillende redenen: allereerst voor het opgejaagde wild zelf maar ook vanwege de onveiligheid voor wandelaars, de vele ongelukken die tijdens de jacht gebeuren (zelf geraakt worden, hartaanvallen, ongelukkige val, nare infecties oplopen, aangevallen worden door wilde zwijnen e.d.)
Ik kom zelf niet uit een milieu waar gejaagd werd (voor mij zeker niet bon-ton) en ik heb inmiddels een aversie ontwikkeld omtrent het plezier-jagen. Wel kan ik me nu - wonend op het platteland - beter voorstellen dat je met veel schade aan je domein en veestapel gaat jagen op schadelijke dieren. Maar op die fantastisch mooie herten, haasjes, konijnen, fazanten, eendjes, NEE en nogmaals NEE! 
Zoals iemand anders (ook met aversie) het noemde: wat een nostalgisch gedoe, pief, paf, poef, in het weekend een beetje boef...


83506.jpg (451×338)


dinsdag 24 november 2015

Le calendrier 2016!

Elk jaar, zo rond eind november, kunnen we onze facteur op bezoek verwachten met de kalenders voor het komende jaar. Zo ook vandaag, op een wel heel strategische tijd (wijntje of koffie) ;-)
De eerste keer dat dat gebeurde hadden we niet metéén door dat het om de eindejaarsfooi ging, ai!
Meestal zijn de kalenders foeilelijk met allerlei info - zoals alle dagen met de desbetreffende heiligen erop -  die me niets zeggen. Het plattegrondje van de streek is dan wel weer bruikbaar. Wie heeft er overigens nog een kalender heden ten dage? Soit...
Anders dan in Nederland kennen we onze postbode goed! 
Hij is vertrouwd, helpt ons soms met een advies en je kunt altijd een postzegel bij hem kopen, als je plotseling zonder zit en de brief meteen aan hem meegeven. Dat is een fijn iets zo à la campagne! Ook is hij de aangewezen persoon als je een huisdier vermist of eentje bij je is komen aanlopen. Hij weet wie waar woont en kent de dieren vrijwel ook altijd. Heel makkelijk!
In de zomer - als we gasten hebben - brengt hij de post zelfs tot op het erf en knoopt dan gelijk een praatje aan met wie daar zit. En gelijk heeft-ie! Onze gasten vinden dat superleuk omdat hij zooo'n koddige Franse man is en oogt als weggelopen uit een komische film... Bovendien geeft het hun een kans een woordje frans te spreken, en hem om ze daarbij strak te corrigeren!
Natúúrlijk zochten we vanochtend een kalender uit en gaven hem koffie en fooi. Aan de keukentafel kletsten we een tijdje over zijn moeder, zoals altijd, maar we raakten ook aan de praat over dát en hoe hij jaagt (waar we hogelijk van opkeken)! Interessant, maar daarover morgen meer...






donderdag 19 november 2015

Tomettes

Ik schreef al eerder dat we een aantal nieuwe projecten gestart zijn, waaronder ook een andere kachel.
De zeventiger jaren nep-schouw breken we eruit en er komt een moderne kachel in. Vanwege schoonheid dus, maar vooral ook vanwege het rendement én het comfort. We stoken ons een grutje, er gaan kuubs hout doorheen en we halen daar zo'n armetierige 40% warmte uit. Met al die nieuwe hoogrendements-kachels - met ook een veel schonere output - waren we eigenlijk jaren geleden al om...
Maar het plan moest kennelijk nog even rijpen, want nu komen er ook ramen in die muur bij en kunnen we dit project in één keer doen.
Stap 1: de schouw en de oude kachel eruit
stap 2: de muur egaliseren en tomettes op de vloer (plateau) waar de kachel komt te staan
stap 3: kachel laten plaatsen want daar hebben we deze winter dan al profijt van
stap 4: twee ramen laten maken, aan beide zijden van de kachel (maart 2016)


Maar waarom is de titel vandaag dan tomettes?
Onder de vrij moderne en strakke kachel willen we een robuust plavuizen-plateau creeëren, omdat we wel houden van die tegenstelling. Op de zolder van de stal - waar we nooit eerder ingekropen waren - vonden we een hele vloer van die oude franse plavuizen: tomettes. Vroeger ook wel estrikken genoemd. Dat zijn handgebakken tegels 13 x 13 die je overal in boerderijen ziet. Onze vensterbanken zijn er ook mee gemaakt. Die op de zolder zijn vermoedelijk al twee eeuwen oud...
Ton heeft er vandaag zo'n 100 van de vloer gebikt, niet zo moeilijk uit het leem, en ze twee aan twee schoongewreven. Ik heb ze afgeboend en nu liggen ze te drogen. Fijn dat we iets kunnen verfraaien met materiaal wat hier al zo lang ligt en hergebruikt kan worden! Dan zijn we wel in ons aardse element; werken in de krochten van een gebouw (met heel veel spinrag, brrr), deels in de regen, lekker vies worden en daarna in bad. Wie schreef hier gisteren immers over 'landen'? 
Ik vraag me overigens wel af waarom er redelijk mooie tegels liggen op een zolder van een stal, die (nu) vrijwel niet toegankelijk is? Sliepen daar soms veldarbeiders in de zomer? Lag er fruit te drogen of hingen er hammen?
Kortom, veel mijmeringen tijdens dit werk... maar een heerlijke en nuttige dag!




zolder van de linkerstal, waar de oude tomettes lagen
(en nog een heleboel liggen, kriebel, kriebel)

leem en kalk eraf schuren

door het gat in de vloer naar beneden
en in de kruiwagen verzameld, stuk of 100


stenen schoonmaken

Hier liggen ze te drogen....



Mijn handen jeuken, maar het is een schuur, geen beginnen aan!
Dit wordt 'm

woensdag 18 november 2015

Aangenaam?


Het gaat maar door met die aangename temperaturen... Het voelt vreemd om naar buiten te gaan en nog steeds een soort warmte in de lucht te voelen - niet passend bij half november - maar lekker is het wel! De rozen bloeien door, koolzaadvelden gaan voor de derde keer in bloei dit jaar! Met de zon er af en toe bij zelfs zeer aangenaam. We zijn bofferds! 
In dit opzicht dan... 
Sinds maandag zijn we na een oppastijd terug in Frankrijk en het kost me deze keer meer moeite me echt weer thuis te voelen hier. Nederland ervaarde ik als heel druk, maar dan ook overal druk! Niet alleen het verkeer, ook alle winkels, school en straat, alsmaar parkeerplek zoeken, vooral veel veel auto's. En dan was ik niet eens in een grote stad!
Dus ik keek wel uit naar de kalmte van het platteland. Nu ik er ben voelt ik me een beetje verloren hier. Last van de omschakeling... Wat moet ik in dit hele grote huis met al die stenen... hoe ga ik me hier ooit weer cosy voelen? Beetje poetsen en opruimen en daarna nestelen  helpt... maar voor nu nog niet genoeg.

woensdag 11 november 2015

Experiment...

Op pinterest - ik hoorde het al iemand de nieuwe bijbel noemen - kwam ik een recept tegen voor een natuurlijk schoonmaakmiddel. Het sprak me erg aan dus heb ik het gemaakt en nu is het klaar!
Het is op basis van azijn met de schillen van citrusfruit die ik er twee weken in heb laten staan. De azijn onttrekt aan de citrusschillen citrusolie, wat zeer ontvettend werkt. Bovendien ruikt het erg lekker en... natuurlijk. Heel anders dan Andy, Ajax o.i.d.
Gisteren heb ik het gezeefd en in een lege spuitflacon gedaan. Nieuwsgierig, dus meteen geprobeerd. Lekker, alhoewel iets aan de zure kant. Ik ga er een paar druppels citrusolie bijdoen, denk ik. Het werkt (toilet en gootsteen zijn proper) en het is goedkoop!









maandag 2 november 2015

Les nouvelles... (nieuwtjes)

Opvallend nieuws in de (Franse) media...

Top-10 internettermen die echt in het Frans moeten

Gaat het de Fransen lukken de korte, krachtige Engelse termen in DiGiland te verdringen?
Dit las ik op het forum Nederlanders in Frankrijk vandaag, geschreven door een zekere Hanjo.

De Franse regering draagt de Franse taal een warm hart toe. En terecht! Frans is een mooie taal, maar of de Franse jeugd daar ook zo over denkt, is nog maar de vraag.
Dinsdag 27 oktober publiceerde de Franse overheid op één van haar websites een artikel met als titel "Top 10 des mots d’Internet que vous allez oser dire en français", top-10 van internettermen die je in het Frans moet/gaat durven zeggen. De lijst is het werk van France terme, een in 1996 opgerichte stuurgroep voor de Franse taal. Zij vervangen onder andere de klassiekers "mail" en "bug" door het niet minder klassieke "courriel" en "bogue".
Doel van de top-10 is het verlevendigen van de Franse taal en het aan te passen aan de huidige tijd.
De top-10
Franse termEngelse termUitleg Franse woord
1.frimoussesmileyHet Franse woord betekent gezichtje, snoetje
2.cybercamérawebcam
3.fenêtre intrusepopup
4.fouineurhackerwij zouden zeggen "een nieuwsgierig Aagje"
5.arrosagespambesproeing, bestoking, maar ook: kogelregen
6.courrielmailafgeleid van courrier, post
7.boguebugHet woord is gekozen omdat het erop lijkt, maar het betekent kastanjebolster. Gelet op de oorsprong van het Engelse woord zou eigenlijk bestiole moeten zijn 
8.dialogue en lignechatHet Engelse woord betekent in het Frans kat
9.mot-dièsehashtagEen vreemde keuze, want een # is helemaal geen woord (behalve bij Twitter)
10.nuage


cloud



Herfst en 22 graden!

Vandaag wederom een fantastische herfstdag! Tijd om bollen te planten, allerhande werkjes in de tuin te doen (weliswaar in zondag-tempo!) en samen met de dieren te genieten van deze toegift. Steeds zijn Jules, Jut en Foppe om ons heen. Op schoot, rondjes rennend in de tuin, schrikkend maar ook spelend met vallende blaadjes... Omhoog kijkend zien wij allerlei herfstdraden in de lucht, soms zwevend naar het noorden, vervolgens weer naar het zuiden. We zijn het seizoen aan het afronden, maken de buitenlampen en tuinmeubilair schoon om op te slaan, snoeien hier en daar nog wat. En ondertussen genieten we van de warmte!
Weldadig deze nazomerdagen, het geeft ons écht tijd om afscheid te nemen van de mooie lange zomer en even terug te blikken op alle groepen die zijn geweest. Nu, 17.40 uur, zitten we met een heerlijk glas wijn nog buiten, op 1 november! Impeccable! Omdat we vooral veel westelijker en wat lager zitten hebben we een half uur meer licht hier.
We vermoeden dat we juist door de droogte hier in de zomer en nog geen wind nu, zo'n vlammende herfst hebben. Prachtig, life is good!