woensdag 28 augustus 2013

L'obélisque!

Al een paar jaar zoek ik naar een mooie zonnewijzer... Dat valt niet mee, meestal vind ik ze te tuttig en te klassiek. Maar nu is er een nieuwe brocante geopend in ons buurdorp Bellême en een deelnemer van de schilderweek tipte mij over deze obélisque. Dus zijn we er samen de volgende dag heengereden en hebben we er allebei (!) eentje gekocht.
Zie hier mijn nieuwe aanwinst en trots:


Hij is geroest - wat ik erg mooi vind staan bij de tinten in de tuin - en ik heb hem geplaatst midden in een border. Omdat hij manshoog is kunnen er volgend jaar lekker klimplanten in en verrijst de bol als het ware uit de struiken op. Dat plaatje heb ik er in ieder geval van in mijn gedachten.
"Alsof hij er altijd gestaan heeft", zei een deelnemer uit de schilderweek, toen ik hem plaatste.
Persoonlijk vind ik dat er geen mooier compliment is...
Door niet gedreven te zoeken komen de dingen die hier écht mooi passen wel op onze weg (of andere die ons verrassen). Een magische gedachte wellicht, maar zo ga ik er graag mee om. 

zaterdag 24 augustus 2013

Laatste schilderweek!

Het is alweer voorbij, ons gastenseizoen 2013 op La Sauvagère! De finale vormde de schilderweek van Bart van der Bom afgelopen week. Eind augustus al en we hebben genoten van een prachtige zomerweek, waarbij ook de avonden nog zacht waren, soms wel tot middernacht op het terras... zalig!
Het was een week met volop schilderezels in de tuin, lange tafels (want veel gasten), veel mooie kleurrijke creaties en veel enthousiasme en gedrevenheid van iedereen. De opeenvolgende cursusdagen stonden in het teken van verschillende schilders: Monet, Krabbé, Matisse. Dat had de cursisten overigens van tevoren al erg geïnspireerd... Bovendien vraagt het van je dat je uit je schilder-comfort-zone treedt en voor sommigen voelde het als op een 'kinderlijke' manier gaan schilderen wat je ziet in het landschap of tuin. Met dát op je doek kun je weer verder bouwen op je eigen manier, écht een uitdaging! Dat 'zoeken' van de cursisten om me heen, inspireerde mij op mijn beurt weer tot het maken van veel zuiderse gerechten en vooral uitproberen van nieuwe gerechtjes. Een soort kruisbestuiving dus...
Vanmorgen is aan al die gezelligheid helaas een eind gekomen en is iedereen weer huiswaarts gegaan. Dat betekent dat het grote huis nu weer voor ons is met al zijn vertrekken. En dat is ook weer een fijn vooruitzicht en in ieder geval verzachtend voor het afscheid van dit stuk van deze mooie, heerlijke zomer!
Hieronder een kleine impressie:

Dichtbij je onderwerp... en het licht wat er op valt.
Mijn prachtige hortensia's vereeuwigd!

Even afwezig voor een ijsco!

De stallen, door iedere cursist steeds
weer op eigen wijze verbeeldt, zo leuk!

Lang tafelen, fijne gesprekken, plezier, schilderervaringen
uitwisselen...

Lekker met de billen op de grond onze
artisjokken op doek vastleggen

Ons schildergezelschap...

Vrije impressie van het landschap rondom la Perrière,
het kunstenaarsdorp 6 km bij ons vandaan.

Vrije impressie à la Matisse van onze doorgang
op de bovenetage, erg leuk!

Hartige milles crêpes, vrije impressie
op 'laagjes-gebak'

Tomaten-courgette-ricottataart voor de lunch in wording
en samosa's met kruidenfetavulling voor bij de
gazpacho 's avonds




maandag 19 augustus 2013

Nieuwe dakgoot

Aan de gîte bevond zich slechts aan de achterzijde een dakgoot. Doordat het regenwater zo van de dakrand af op het gras loopt (en als je de deur uit stapt nét in je nek!), wordt de grond eromheen te nat. Omdat we hier kalkstenen huizen hebben trekt het water uit de grond in de muren met alle vocht en klammigheid van dien. Dus een dakgoot stond hoog op de klussenlijst, maar in je eentje is dat een lastige klus en ik ga niet op een hoge ladder, mij niet gezien!
Schoonzoon Hans hielp Ton ermee en nu ziet het er weer piccobello uit. Met dank! Rest ons nog regentonnen onderaan de regenpijpen te monteren, anders loopt het natuurlijk nog de grond in...
Maar al die dingen uit de bouwmarkt zijn zo lelijk. We zijn op zoek naar een mooiere, dat is een lange zoektocht door al dat plastic spul heen! Gelukkig blijft het nog een tijdje droog en hebben we er nu emmers onder...




zondag 18 augustus 2013

Artisjokken

Gisteren een heerlijke dag gehad. Prachtig weer, 27 graden, een hoop te doen in de tuin. Vandaag gaat onze laatste (schilder)week van start, dus dan willen we dat de tuin in orde is, opgeruimd. Ik geniet erg van de arisjokken die momenteel zo mooi bloeien. Al die grijsgroene, paarse en roze kleuren! En er komen veel vlinders op af. Misschien inspiratie voor de schilders?






In het echt is hij nog meer bijzonder. Boven de meeldraden van violet hangt een blauwe, heldere waas, die ik echter niet op de foto krijg. Verder ben ik bezig de borders rond ons terras te 'verjongen' omdat de beplanting slechts een paar weken mooi is en de rest van het jaar een soort van verdord.Vermoedelijk omdat de planten te snel verdrogen in de bedding van kalksteen. Ik kan ze elke dag water geven en bemesten maar toch ... Nu heb ik alles leeggehaald, heb worteldoek/plastic in de borderbedding gelegd, opgevuld met nieuwe aarde en doe er stekjes in die ik van andere planten neem. Groot project, want meterslang! Erg benieuwd of dit gaat lukken... We zullen het zien.






Tijdens mijn tuinwerk kwam Jut de poes met een kikker in zijn bek op me af, gevangen bij de vijver. Klein worstelpartijtje geweest want bloed op haar witte bef. Voor het eerst dat ik dit meemaakte... De kikker sprong op een moment weg en het lukte me om hem te vangen en terug te zetten in de vijver. Jut was er niet blij mee, bleef lange tijd op de plek in de haag ruiken en zoeken en gaf het toen op. Verder heb ik in een andere border een struikje (Viburnum Tinus) 'vrijgemaakt' die bedolven was geraakt onder een andere struik. In deze tijd groeien de struiken me over het hoofd. als ik in het ene deel van de tuin opgeruimd en gesnoeid heb, is het aan de andere kant weer een jungle... c'est ca. Om half zeven waren de borders klaar, elke struik had 'gedronken', nieuwe heidestruikjes waren aangeplant en was ikzelf onder de douche geweest en vrij van modder. Een lange maar heerlijke tuindag. 
En toen was er witte wijn, de hangmat, een blauwe hemel en eindeloos ZON. Wat een zomer!

vrijdag 16 augustus 2013

La récolte du miel!

Vandaag hebben we de honing geoogst! De min of meer laatste stap (op potjes vullen en etiketteren na) binnen het hele proces van imkeren. Wat een avontuur weer! Marcel helpt Ton hierbij, zeer leerzaam om dit allemaal mee te maken.
Bijgaand mijn impressie:

Marcel arriveert met het apparaat
waarmee zij honing kunnen slingeren.
De raten worden voorzichtig één voor één uit
de kast gehaald, de bijen er met een stoffer rustig afgeveegd... zodat zij het veld of de kast weer kunnen invliegen.
Ton snijdt hier de waslaag van de raten af
waarmee de honingcellen afgedicht zijn
(kunnen we gebruiken als bijenwas voor
meubels of kaarsen van maken)
Snel werken, hier druipt de honing er al uit!
Een prachtig gezicht overigens, die glanzende goudgele honing ...

De slingerketel waarin de volle raten netjes geplaatst worden
Rustig 10 minuten slingeren
Resultaat: 13 kg honing geslingerd!
Tot mijn grote verbazing komen de raten er geheel schoon uit,
die kunnen weer in de kast voor volgend jaar.
Moment sûprème: de honing gaat stromen...Wauw
Meteen even proeven natuurlijk, hmmmm

De honing wordt meteen weer gefilterd, waardoor
de laatste stukjes was eruit gehaald worden.

De filter met achtergebleven stukjes was staat buiten.
IJverig als ze zijn eten de bijtjes - die buiten vliegen - de laatste restjes honing eruit...


Ik had de indruk dat alles kleverig achter bleef en het nadien een enorme schoonmaakklus zou zijn, maar alles behalve dat! De honing druipt geheel uit de was, de bijtjes doen de rest.
Morgen alleen nog de ketel uitspoelen met water. Dan de potjes vullen - we denken zo'n 25 pondspotjes - en etiketten plakken!






maandag 12 augustus 2013

Ratatouille

Opnieuw een overschot aan courgettes natuurlijk in onze moestuin! Zo in het voorjaar kan ik me nooit beheersen en koop dan 6 plantjes. Onder het mom van: je weet maar nooit of ze allemaal zullen overleven (ja dus, altijd, en allemaal!)
Elke plant levert in de zomer toch gauw zo 10-12 courgettes op, dus tsja...dat brengt een mens op het idee van... Ratatouille!
Op de markt heb ik aubergines gekocht, tomaten, paprika's, rode uien en een citroen en snijden maar!


Daarna alles met 1 dl olijfolie, een laurierblad en een tak rozemarijn omscheppen en 2 uur in de oven van 180 graden 'konfijten' en je hebt heerlijke ratatouille. Het is warm verrukkelijk, maar ook koud! Het is weinig werk, dus wat dat betreft past het ook goed in de zomer waarin je niet lang in de keuken wilt staan.
Je kunt het gehele recept in mijn receptenboek vinden op onze site: www.lasauvagere.nl

Ik vond het leuk het zo te serveren als
voorgerecht (in een ring gemaakt), koud met stokbrood. Lekkers zomers!

zondag 11 augustus 2013

Sneller internet!

Via franse kennissen hoorden we van de mogelijkheid om gebruik te maken van een andere, snellere satelliet. Afgelopen zomer hebben we ervaren dat steeds meer gasten smartphones gebruiken en dat alles bij elkaar vraagt veel meer giga per maand. Op het platteland is het onmogelijk limietloze abonnementen te hebben, om van snelheid maar niet te spreken, dus was het zoeken geblazen naar een andere oplossing hiervoor.
In het dorpshuis in Join de Blavou, een dorpje verderop, konden we kennismaken met de mogelijkheden van de nieuwe provider en de snelheid en het bereik zelf uitproberen. Natuurlijk gedaan en jawel hoor, sneller en veel meer 'gieg' per maand. We zouden dan wel over moeten naar die andere provider, iets wat we in NL al moeilijk vonden, laat staan dit hier te regelen met alle franse correspondentie vandien. Na veel technische telefoontjes kwam Ton erachter dat onze eigen provider dit eigenlijk ook aanbood en was de keuze snel gemaakt. Idioot genoeg moesten we ons per post! afmelden voor het ene abonnement en per post aanmelden voor het nieuwe en dat voor een digitaal bedrijf. Enfin, een kleine week later arriveerde twee grote pakken, eentje met parabool, de andere met allerlei kastjes en telefoonapparatuur. Dat is een van de lievelingskarweitjes van Ton; ingewikkelde zaken in elkaar zetten. Dat zijn ook een soort van franse lessen, gebruiksaanwijzingen lezen etc.
De volgende dag heeft hij de parabool in elkaar en op het huis geplaatst en proberen af te stellen op 169 graden precies, wat niet lukte, ook na twee uur niet. Frusterend!
Gelukkig bood het bedrijf de mogelijkheid de volgende dag al te komen helpen en deze meneer klaarde de klus heel snel met behulp van speciale apparatuur.
Toen zelf nog iets verder inregelen en we konden weer op het net, met... ja, let wel!!! niet 1 MB per seconde maar 20!! En per maand 30 giga i.p.v. 5.
We kunnen ons geluk niet op, wat een snelheid! Lang leve de nieuwe satelliet en ook dank aan de Europese subsidies die maken dat mensen op het franse platteland - die geen gebruik kunnen maken van ADSL - toch snel internet hebben. Dus als jullie je nog afvragen waar al die subsidiegelden heen gaan, ... o.a. naar ons! Dat is lekker concreet, toch? Ook kunnen we nu gratis bellen naar NL en franse televisiezenders ontvangen. Daar hangt wel een prijskaartje aan, maar deze verbindingen zijn heel essentieel voor ons. Weer een belangrijke klus geklaard van onze lijst!



De tweede parabool (NLtelevisie) kan weg,
we kunnen nu alles ontvangen met de nieuwe.


donderdag 8 augustus 2013

L'arbre peuplier

Onze abeelboom (peuplier) heeft tijdens de hevige storm van vorige week een aantal dikke takken verloren. Verder hadden we een forse lekkage doordat het inregende bij een slaapkamer maar dat is weer opgelost. Dweilen en laten drogen... De ramen waren daar open gewaaid en er kwam een enorme hoos regen en hagel binnen. Binnen 2 minuten liep het langs de slaapkamervloer en dus plafondranden beneden de woonkamer in (om precies te zijn mijn nek in, want ik stond voor het raam te kijken naar die bui, ah...).
Met de abeel was het erger. Een forse tak was afgescheurd en zo'n 'wond' moet snel verholpen worden anders loopt de boom kans op infecties. Maar het afbreken was behoorlijk hoog in de boom gebeurd, dus vond ik het een angstig avontuur waar Ton aan begon.
Met onze nieuwe ladder en de nodige voorbereidingen lukte het echter prima!
De takken zijn nu afgezaagd, waardoor er een rechte, gladde wond ontstaan is die vervolgens is behandeld met wondafdekmiddel. Als een echte 'zuster' gaf ik de verlengde kwast met het zalfje aan, ondertussen roepend: "Hier dokter...".
Niet Ton maar mijn schoonzoon aan de andere kant van de heg antwoordde echter "Ja..." want dat is de echte dokter in onze familie! 
De verloren grote tak is verzaagd en ligt reeds op de brandhoutstapel te drogen.
De schade opnemen en de klus inschatten
(met dochter)





Ik zat erbij en keek ernaar...
ondertussen mijn broodje etend



De kleinere takken zijn versnipperd en liggen op de paden tussen de moestuinbakken in. De hele handel heeft Ton dus weer verwerkt...
Zo is er elke dag iets te doen op een domein als het onze!

dinsdag 6 augustus 2013

Grootmoeder zijn...

De afgelopen twee weken heb ik samen met Ton op onze twee kleinkinderen gepast, hier op La Sauvagère. Dat was een feest, vraiment! De reis hierheen vanuit Nederland ging goed, alhoewel ze nog maar 2 en bijna 5 jaar oud zijn.
De logeerpartij stond in het teken van mooi weer, lekker in de tuin spelen, druk met alle kleine dingen rondom huis, tuin en dieren. Als grootmoeder had ik mezelf de tijd gegeven om heerlijk met ze te spelen en hoefde niets anders deze weken. Dat is goed gelukt. Dan komt er een soort rust over me en zodoende kon ik alle dingen met aandacht doen; van met ze opstaan en nog even in bed spelen of voorlezen tot en met de badderpartij 's avonds vóór het naar bed gaan. Omdat het een jaar geleden was dat ze hier waren, kon ik hun ontwikkeling hier heel goed zien: mijn kleinzoon kon plotseling niet meer onder de balken op zolder doorrennen, te groot geworden!! Mijn kleindochter kon nu lopen en liep nu zelfstandig door de tuin haar neusje achterna. De tent die daar staat was erg interessant voor haar, maar vooral op de poezen was ze dol. Ze liep ze de hele dag achterna. "Sjuuhuul, sjuuhuul, kommaar". En ze was verzot op de vijver met de zes kikkers erin, dus het loopje erheen was snel gemaakt. Ik hield haar maar goed in de gaten...
Het waren weken vol pannenkoeken bakken en genieten van ijsjes in de tuin, maar ook gewoon naast ze zitten en kijken naar wat ze doen... Takje wordt hefboom, steentjes worden treinen, de stoep op het terras een landingsbaan...
Dan weer aardappeltjes rooien met opa of samen Foppe uitlaten.
En op het ochtendwandelingetje in de tuin, een kers plukken, een aardbei, een kruisbes of framboos... Hup zo de mond in, hmmm!
Wat voelde ik me rijk hier zo met ze te kunnen zijn. Ik hoop dat zij het zich later ook nog herinneren, deze leuke weken samen. Bovendien hoop ik dat we dit nog vaak kunnen doen! Ik heb tijdens deze weken in een boek bijgehouden wat we zoal deden. 
Ze zijn nu weer naar huis en wij hebben weer rust. Geen opgewekt zingend stemmetje meer om 7 uur 's morgens ('Schaapje, schaapje, heb je witte wol'). Dat is wel even een gemis maar het is ook weer erg lekker om uit te slapen en zonder zorgen om waar ze zijn in de hangmat te liggen...
Tot de volgende logeerpartij maar weer, lieve schatten!