zaterdag 31 maart 2012

Muis in de muur...

Een aantal weken geleden hebben we de muur gerepareerd rondom de nieuwe trap in de gîte. Dat hebben we met chaux gedaan... een stucprodukt wat hier veel gebruikt wordt in oude huizen: 1/3 kalk, 2/3 zand en water tot het smeuïg genoeg is om te verwerken. Kennelijk heeft er in de berg zand (uit de schuur) waarvan we geschept hebben voor de chaux een muis gezeten... Hoezo? Bij het drogen van de muur en het bijschuren van de randen vandaag vond ik allerlei gaatjes met donkergrijze pluizen erin...? Ik trok er eens aan (wah), hier en daar kwamen taaie stukjes mee...bweh.
Die muis is dus in stukken ingemetseld door ons, bizar! Arme muis ook! Dat leert ons dat we het zand de volgende keer moeten zeven...

Opgedroogd pas zichtbaar...



van zeer dichtbij














Uitgekrabt en opnieuw gevuld met snelplamuur

Alles weer geschilderd, een hele zaterdagklus!
Gisteren vond ik op het gras in de tuin overigens een onthoofde, nog warme rat. Ik zie hier nooit een rat, dus die is blijkbaar bij een roofvogel uit de bek gevallen. Zijn buik bewoog nog ... ik heb mijn boerderij-portie deze week wel weer gehad!

donderdag 29 maart 2012

Locked love



Onder het mom van : Lock love and throw the key away, hangt de kleine brug (Passerelle Solférine)  die loopt van de Quay d'Orsay (Parijs) naar de Tuilerieën vol met slotjes met namen erop.


Een grappig gezicht...kennelijk is er ooit één iemand mee begonnen en nu hangen er duizenden! Persoonlijk ben ik niet zo van locked love - want de liefde laat zich niet regisseren - maar een stad als Parijs is in ieder geval een mooie plek om dit voornemen deze vorm te geven!

woensdag 28 maart 2012

Les hirondelles sont arrivées!

Vandaag 28 maart tijdens onze lunch buiten zagen we de eerste boerenzwaluw! Altijd een leuke verrassing... en dat betekent dat de schuurdeur ook weer open moet blijven staan, vanwege het in - en uitvliegen. Even gekeken in mijn blogboek van vorig jaar maar toen waren ze er ook rond eind maart. Ons Nederlandse spreekwoord: één zwaluw maakt nog geen zomer kennen ze hier als één zwaluw maakt nog geen lente...
Heerlijk om weer hier te zijn na een weekje Nederland. Vanmorgen was onze eerste gang natuurlijk rondje tuin! Er staan reeds twee pruimenbomen in de bloei, dappere tulpjes, heel veel blauwe druifjes, een 'exploderende' forsythia en voor het eerst een tapijt van fragiele paarse cyclaampjes! Ik heb het even opgezocht en het blijken bolletjes wintercyclaam te zijn die van nature onder beuken voorkomen, wat klopt; aan de voet van onze beuk! Sprookjesachtig


Vóór ons tripje naar NL hadden we doperwtenplantjes en slaplantjes in de moestuinbakken gezet, als débutants van dit jaar! Die hebben zich goed gehouden, want risicovol natuurlijk met soms nog wat vorst in de nacht.

Echter, drie mooie volle Astilbeplanten - waarvan ik dacht dat die het nu al wel zouden redden - staan er zieltogend bij, al na één nachtje! Ohh, dat wordt bijvoeden en zorgen en vertroetelen deze week...

woensdag 21 maart 2012

Paris et Degas...

Gisteren en vandaag samen met mijn partner heerlijk mijn verjaardag gevierd in Parijs...
Edgar Degas (1834-1917)
 Après le bain, femme nue s'essuyant la nuque
 1898
 Pastel sur carton
 H. 62,2 ; L. 65 cm
 Paris, musée d'Orsay, legs du comte Isaac de Camondo, 1911
Ik heb een prachtige expositie bezocht: Degas et le nu. Wat ik er bijzonder aan vond - naast zijn wonderschone naaktportretten - is dat hij de vrouwen vooral in hun dagelijkse bezigheden heeft vastgelegd, meestal ten voeten uit: badend, zich wassend of aankledend, zich de haren kammend, slapend... zo natuurlijk, zo niet geposeerd. Wat in werkelijkheid overigens wel zo was, maar niet zichtbaar is. En dat ook nog in het Muséé d'Orsay, mijn favoriete museum in Parijs! Koffie drinkend onder de enorme ijzeren draagconstructies van wat voorheen rails waren, geklinknageld. De prachtige stationsklok, binnen en buiten, iedere keer opnieuw fascinerend mooi. En ook leuk dat er veel kindertjes waren, zittend onder de meesterwerken, kleurend, babbelend, op een vrolijke manier zich het Franse erfgoed eigen makend...Ook was er een kunstenares die een schilderij van Degas na stond te schilderen, dus je zag het in opbouw...nieuw voor me!
Tenslotte kreeg ik het prachtige boek met het expo-overzichtswerk van Degas cadeau...wat wil een mens nog meer?

zondag 18 maart 2012

Stierenbillen enzo...


Dit lange weekend is in Mortagne au Perche (12 km bij ons vandaan) het grote Foire au boudin, het internationale concours der bloedworsten! Klinkt minder smakelijk dan het is! Alles draait er om vee en vlees en worsten... Wel te verstaan de witte worst (boudin blanc) van varkensvlees - zonder bloed - en natuurlijk de rode van bloed, lever en kruiden (boudin noir). Deze bloedworst verschilt enorm met die we in Nederland kennen, die is veel groter in doorsnee en met stukjes spek erin en een beetje taaiig. Hier hebben ze de maat van sausijsjes en proef je bij de rode vooral een heerlijk, zacht gekruide leversmaak. Maar je moet natuurlijk wel van lever houden... Gebakken gegeten met appel is het hier een ware delicatesse - ook voor een gourmandise als ik - met bijbehorende prijs, want vaak nog handgemaakt bij de charcuterie! Er zijn worstjes van varkensvlees, boeuf, paard en gevogelte... en dan in veel uitvoeringen zoals puur, met kazen erdoor, noten, uien, rozijnen, knoflook, appel, etc. Dit feest wordt al sinds 1963 gevierd, dus mag je echt spreken van een traditie. Toen we gisteren nietsvermoedend naar de gewone zaterdagmarkt togen en een parkeerplaats voor de auto zochten zagen we overal alleen maar stieren... aha, Foire au boudin! Terstond konden we de verschillende dikbillen aanschouwen. Gek genoeg staan zij pront met hun achterkant in de 'etalage'(waar wij doorgaans liever de voorkant laten zien, ha-ha... ) Mooie rassen hier!

 
Het is een groot feest waarbij de Fransen hun fière (trots) en richesse (rijkdom) van de regionale, ambachtelijk gemaakte produkten willen laten zien en dit uitgebreid vieren met culinaire presentaties (proeven, proeven, proeven), maar ook met een heuse kermis en circus.  Ze sluiten af met een feestelijk thé-dansant a.s. maandag. Dan gaan de boeren en producteurs weer huiswaarts. Dit weekend een dorp in rep en roer... mag je wel zeggen!

Boudin blanc feuilleté...


Boudin noir, wat je per stukje koopt van de rol...
Vorig jaar heb ik thuis zelf boudin blanc gemaakt met vriend Jean-marc, erg leuk om te doen en zeer smakelijk!

Le club des Tilleuls

Afgelopen week was het zover, ons eerste uitje van Le club! Ik schreef er al eerder een stukje over... We waren erg bang dat het een ouderenclub zou zijn, maar Bernadette, de ambassadrice, verzekerde ons dat het erg leuk is en goed voor ons Frans en met dat laatste had ze natuurlijk een punt!
We hadden om 12 uur een repas (maaltijd) met 130 mensen in een soort van cultureel centrum. Dit was ingericht als de Moulin Rouge... behoorlijk zwoel. Bij binnenkomst zagen we dat iedereen zeker tussen de zeventig en tachtig was, dus we zagen onze geest al dwalen. De maaltijd duurde tot 16 uur, pfff, en werkelijk alles ging langzamer dan langzaam. De gesprekjes aan tafel, de muziek en het dansen tussen de gangen door, het serveren etc. Echt niets voor ons! Maar gaandeweg kon ik het toch erg waarderen daar te zijn (ondanks dat ik de volgende keer niet meer ga). In de inmiddels oud geworden dametjes zag ik de jonge meisjes terug die graag wilde dansen en heel verlegen mannen ten dans vroegen, ik zag moeders die lang gezorgd hebben en nu zelf genoten, boerinnen die lang en hard gewerkt hebben en aan hun werkhanden nu mooie sieraden droegen. Mannen zonder vrouw die ervan genoten weer eens een dansje te maken en een vrouw in hun armen te hebben... hoe houterig hun bewegingen ook geworden waren. Ik zag uitingen van vriendschappen van 70 jaar en ouder met een daarbij horende vertrouwdheid en realiseerde me dat onderdeel zijn van een 'club' op het platteland van levensbelang is! Bovendien vond ik het aandoenlijk en heel mooi. Dus op een andere wijze dan ik had verwacht heb ik er toch van genoten!

vrijdag 16 maart 2012

Le bruit de la chasse...

Gisteren ben ik naar mijn wekelijkse Franse les geweest, waar we met elkaar gesproken hebben over parfum, over de top-10 van liedjes in Frankrijk, over de ontluikende lente en last but not least Parijs, waar ik volgende week mijn verjaardag ga vieren!
Als huiswerk had ik een Nederlands lentegedicht vertaald en een Franse blog geschreven, waarbij ik terstond stuitte op de onmogelijkheid om 'naar de knoppen gaan' te vertalen. Volgens het woordenboek is dat être fichu, maar alleen in de betekenis van doodgaan, kapot gaan. Toen ik mijn lerares uitlegde dat naar de knoppen gaan nu juist de leuke dubbele betekenis had m.b.t. de lente,  had ze de bedoeling te pakken, maar het bleek tóch onvertaalbaar. Een Frans woord wat in de richting komt is bourgeonner; de geboorte van de knopjes, het uitbotten in de lente, waarvan de grappige tweede betekenis is: als puber puistjes krijgen!
Aan het eind van de les heeft ze me nog een soort van interview afgenomen (zij is ook journaliste bij de krant Ouest France) i.v.m. mijn blogboek. Op haar vraag wat nu echt nieuw voor me was in mijn leven op het platteland hier noemde ik o.a. de jacht. Dat ik in mijn directe omgeving mannen met geweren aantref en de schoten hoor op zondag... Le bruit de la chasse, zei ik nog... Hierop ging zij onbedaarlijk hard zitten lachen. Hmmm, ik lachte wat besmuikt mee, want begreep er de humor niet van. Ze legde me na haar lachbui uit: Le bruit de la chasse is het geluid wat je uit de toilet hoort komen als iemand daar heel erg hard scheten (excusez le mot) zit te laten... dat je het maar weet!



zondag 11 maart 2012

Lentebodes...

Eén blauw druifje maakt nog geen lente, inderdaad, maar de tekenen zijn overduidelijk: de lente laat zich zien! De tuin lijkt op een staketsel - door het vele kale hout - maar erdoorheen vormt zich steeds meer groen, nog pril en als een soort waas maar toch! Hieronder een verzameling lentefoto's die ik vandaag maakte in eigen tuin ...



blauw druifje (Muscari)
 
Ribes  (Ribesiée)

Forsythia (zelfde)

Boerenlelie (Lys)


Vrouwenmantel (Alchémille)

Peer (Poire)


dinsdag 6 maart 2012

Salle de bains

Dit jaar is onze voorjaarsklus de badkamer en toilet beneden een upgrade geven. Nieuwe tegels op de beide vloeren - vanwege scheuren in de oude én een erg lelijke kleur- en een toilet erbij maken in de badkamer zodat we de luxe van twee toiletten beneden hebben, met het oog op het ontvangen van groepen.
Vandaag zijn we na alle voorbereidingen daarmee écht begonnen. Alles is scheef in dit oude huis, dus leg daar maar eens tegels in...Welke rechte (zicht)lijn ga je aanhouden? Met zijn tweeën de klus doen betekent veel ideeën en mogelijkheden en dus ook veel overleg (en veel koffie ;-) Maar na een grondige schoonmaak en ontvetten van de huidige vloer hebben we lijm aangemaakt en zijn op de door ons uitgezette lijnen gaan tegelen. We hebben de taken als volgt verdeeld: ik tegel en mijn partner slijpt ze op maat, perfect! In je eentje zo'n klus lijkt me ondoenlijk, nét als je ze op maat hebt is je lijm weer te droog etc.
Ik vond het karwei leuk maar wel ontzettend zwaar. Zo makkelijk als ik het idee opper van een andere vloer, zoveel méér energie en tijd kost de echte uitwerking. Een gevleugelde uitspraak van mijn partner is dan ook: jij verzint ze waar ik bijsta...
Goed dus om dat op deze manier weer eens te beseffen en mijn ideetjes maar eens wat vaker voor me te houden! Afijn, nu zit ik helemaal vies en uitgeteld en met spierpijn bij de kachel en ben te moe om te gaan douchen...maar het is wel ontzettend opgeknapt. De volgende stap is tegelvloer laten drogen, dan de plinten tegelen, nog voegen en de spullen terugzetten... wordt vervolgd!

maandag 5 maart 2012

Blogboek gearriveerd!

Mijn blogboek "C'est la vie op La Sauvagère" is klaar en ligt voor me op tafel. Heel spannend om het door te kunnen bladeren en te kijken of alles er zo in staat als ik bedoelde.

Heerlijk om zo'n heel jaar in beeld te hebben! Nu ik doorga met bloggen merk ik dat in huis en tuin veel dingen zich herhalen, wat dus minder spannend en leuk is om daar opnieuw over te schrijven. Zo'n eerste blogjaar was echt bijzonder!