donderdag 29 mei 2014

Fotografie-vierdaagse

We zitten middenin de vierdaagse van Mark Isarin die hier 10 enthousiaste deelnemers begeleid. Het is niet de eerste keer dat we zoiets op La Sauvagère organiseren, maar dat het nu doorgaat wel... Erg leuk weer eens andere kunstenaars hier op ons domein als gast te hebben. De gesprekken gaan natuurlijk over iso-waardes en allerlei soorten lenzen, maar vooral over waarom je iets mooi vindt om te fotograferen, wat je precies raakt in het beeld en wat je daarvan wilt vast leggen. Volgens Mark is de laatste vraag altijd pas hoe?
Oftewel 'spend more time working on the artist than the art...'
Er zijn lezingen, groepsopdrachten, Mark coacht deelnemers individueel, en aan tafel met koffie wordt vooral veel uitgewisseld en met elkaar op de legio laptops gekeken. Overal camera's, er wordt volop gecreëerd... Gisteravond was er de mogelijkheid een film van Anton Corbijn te bekijken. 

Welkom met cider en Tarte Tatin!
Het atelier omgetoverd tot fotostudio...
Een tafel vol met inspirerende fotoboeken en dito films
Wat moet dit worden, dacht ik, tot ik het resultaat
van deze foto zag die met een heel speciale lens
genomen was, prachtig!
Een tuin vol inspiratie...




verschillende kleuren glazen van bovenaf
gefotografeerd, ben benieuwd...
Stillevens maken en daarna fotograferen...
Lekker op pad vandaag, helaas geen mooi weer,
wel droog, dus kans om mooie foto's schieten!

donderdag 22 mei 2014

La Mansonière

Gisteren hebben we een tuin bezocht, La Mansonière, hier zo'n 40 km vandaan, in St Céneri le Gerei. Een prachtig oud dorp met hele mooie authentieke huizen en zelfs een kasteeltje. Deze Engelse mevrouw heeft hier reeds 20 jaar aan gewerkt, een pláátje en levenswerk dus! Tussen neus en lippen door vertelde ze wel dat ze elke dag hulp heeft van 1 of twee tuinmannen, tsja... We hebben er erg van genoten, de stilte, die zorg die je overal om je heen ziet, het kopje thee onder de enorme salix... als God in Frankrijk!










maandag 19 mei 2014

Voorjaarsoogst honing!

Ton is al weer druk met zijn bijtjes in het voorjaar. Dat vroege en warme voorjaar met de vele bloemen en hele velden vol met koolzaad heeft een ruime récolte du printemps opgeleverd. We schatten een kleine 20 kilo, dat zijn bijna 40 potten, nu al, hoera!

De honing is vanmiddag geslingerd en zit nu in een vat
om een aantal dagen te worden gematureerd.
Alle wasdeeltjes komen dan bovendrijven en die kunnen we er dan
makkelijk uitzeven.

De leeggeslingerde honingraten staan weer in de
honingkamers en die staan nu even buiten, zodat de 'werksters' - de dames van de bijenschoonmaakdienst - hem helemaal schoon kunnen maken.
Daarna kunnen ze weer dienst doen voor de bijen...
Het werk zit erop! We zitten op het terras
en de poezen ook. Met dit mooie weer zoeken zij 's avonds
de stenen van de raamnissen op, lekker warm!


vrijdag 16 mei 2014

Beeldschone border...

Vanmiddag hebben we min of meer de laatste hand gelegd aan onze grote ronde border in het midden van de cour.
De afgelopen jaren merkten we dat veel planten daar - ook nieuwe - stonden te zieltogen. Met veel stenen in de grond en in het midden een wilg die veel water wegzuigt ook niet zo verwonderlijk. Ons plan voor dit jaar was om van deze border weer iets moois te maken. In de klusweek is er eerst een muurtje gemaakt van de stenen die uit ons huis zijn gehaald (openslaande deuren) en de afgelopen week hebben Ton en ik deze muur gevoegd met chaux  (de locale kalk-zandmix), zodat het bij het huis past. Vervolgens hebben we veel oude planten eruit gehaald - of gedeeld zoals de irissen - en ook veel nieuwe aangeschaft volgens ons paars-roze-wit beplantingsplan. De border moest natuurlijk ook gevuld worden met ontzettend veel nieuwe aarde! Ga maar na, een cirkel van ongeveer 25 vierkante meter, 20 cm hoog vullen. Aan het eind natuurlijk het allerleukste taakje: de nieuwe planten erin zetten. Bij een glaasje wijn om 19 uur - weeksluiting - zaten we zeer voldaan, maar ook lichtelijk fysiek geradbraakt,  te genieten van het resultaat. We realiseerden ons dat de omvang van deze klus voor veel mensen gewoon de oppervlakte van hun tuin is, 25 vierkante meter... en dat in drie dagen, we zijn trots! Ik kan nu al een glimp opvangen van hoe alles volgend jaar vol en mooi verweven gegroeid is... Hieronder een impressie, met dank aan Paula en Ado voor het maken van de muur!


Zo was het...
druk bezig met het tuinmuurtje te metselen

Einde klusweek

Experiment met chaux...
eerst werd de muur een soort Eftelinghomp,
maar door het meeste er weer af te borstelen werd het naar onze zin


Ik heb de (nimmer meer bloeiende) baard-irissen uitgespit,
de wortelstokken ervan gedeeld, geknipt en er weer ingezet.
Volgend jaar gaan ze nu gegarandeerd weer bloeien...
Hogeschool-tuinwerk, niet?

Ik heb veel Nepata (kattenkruid, paars) geplant, mooi,
maar ook fijn voor onze katten, daar houden ze van.

Het voorlopig eindresultaat... veel bijen en vlinderbloemen!
We moeten hier en daar nog wat gaten opvullen
met lavendel, maar dan is het écht klaar!

zondag 11 mei 2014

Moederdag en Baltische zielen...

moederdag.jpg (500×359)
Moederdag 1930...

Vandaag vier ik moederdag... (In Frankrijk overigens 2 weken later)
Ik was erg benieuwd hoe lang dit al gevierd wordt en kwam erachter dat het reeds stamt uit 1907! Althans toen was het voor het eerst een officiële feestdag in Amerika. Ikzelf ben vandaag erg verwend door mijn dochters, in de zin van  waardevolle en lieve berichtjes uit Nederland. Ton zorgde voor de rest van ons moederdagritueel.... een heerlijke aspergemaaltijd!
Maar het tweede deel van de titel gaat over twee boeken  "Baltische zielen" van Jan Blokker en "In Therapie" van Irvin Yalom die ik aan het lezen ben. Aanraders, mooi!
(Ondertussen zet Ton mijn lievelingsmuziek op terwijl hij aan het koken is en ik dit blogje aan het kookeiland schrijf, ah... romantisch)
De boeken raken me om verschillende redenen. Het  eerste boek is een verzameling mooi geschreven maar indringende verhalen over kunstenaars uit de Baltische streek en hun overlevingsmechanismen. Kunstenaars wiens werk ik ken (Arvo Pärt en Gidon Kremer bv) en ook onbekenden voor mij. Maar wat me het meest intrigeert is hoe deze mensen het vooral zo anders wilden doen dan hun (vaak Joodse) ouders... en hoe moeilijk dat was of slechts aan het eind van hun leven een illusie bleek. Yalom beschrijft dit eigenlijk ook maar via het verslag van het therapeutische proces. Deze inhouden vallen samen in mij en ik overdacht dat gisteren in de aanloop naar moederdag. Ik vroeg me af: hoe anders ben ik werkelijk dan mijn moeder, hoe anders zijn mijn dochters werkelijk dan ik en wat zijn onze overeenkomsten? Ik voeg wat toe aan mijn leven, bouw iets uit wat ik in aanleg en door mijn opvoeding meegekregen heb en ook mijn dochters doen dat weer... maar het is een langzaam en taai proces, veel trager dan we zouden willen en ondanks alle therapieën die van alles beloven.  Alle constructieve voornemens en diepe motivatie blijken het keer op keer weer variaties te zijn op waar je mee opgegroeid bent. Dat hebben Brokken en Yalom prachtig beschreven. Mijmeringen alom.
Gaat het dan eigenlijk niet meer over bewust worden en verzoenen...? 
Daarmee bedoel ik, het mooiste en beste maken van wat je meegekregen hebt in de wetenschap dat dat altijd ten diepste met je mee zal reizen...
Ik geloof het wel.

maandag 5 mei 2014

Wie van de drie (torenvalken)?

Aan de andere kant van de gîte hoorde ik twee weken geleden het geluid van de torenvalken. Zoals ik al schreef hebben we op de noordkant reeds een nest, maar nu zag ik ze ook bezig in de zuidelijke nis.... Jawel, hoor, nóg een nest?
Wij hebben inmiddels onze intrek genomen in de gîte, de gasten verblijven immers in het grote huis, en we slapen nu tussen de twee roofvogelnesten in, hoe bijzonder!

Weer twee weken later:
Tot onze grote verrassing is de derde en laatste nis (familiehuis aan de voorkant) ook bezet door torenvalken... Een kenner vertelde ons dat zoveel nesten dicht bij elkaar van roofvogels eigenlijk niet mogelijk is.
Ik observeer dat er in alledrie de nesten muizen worden binnengegooid door de vogels, dus het lijkt me toch heel aannemelijk dat er gebroed wordt...



Ra ra, houden ze ons voor de gek? Erg leuk om ze overal om ons heen te horen en te zien, waarbij ik niet kan onderscheiden of het steeds hetzelfde paartje is.

zondag 4 mei 2014

Tijd voor Brocante-markt!

Een prachtige zondag en op weg naar Colonard-Corubert om een nieuwe koningin te halen voor de imkerij van mijn echtgenoot... Op de weg terug natuurlijk veel brocante-markten, dus een stopje gemaakt en even neuzen. Ton heeft de koningin die nog in haar cel zit in een plastic buisje in zijn jaszak. Ze moet op 34 gr. blijven! Je mag wel zeggen dat er sprake was van enige aandachtsjaloezie bij mij.
"We moeten terug, want ze beweegt zo teveel". (Ton).
"Strak in haar cel ingesponnen?... dacht ik niet, ze wacht maar even, hoor"! (Ik)
Afijn, geen gedraal en getreuzel daar zoals gewoonlijk, maar na een half uurtje naar huis, ook oké. Eerlijk gezegd is er ook niet zoveel ruimte meer voor allerlei spulletjes van de vide-greniers in ons huis.
Maar Ton heeft in ieder geval een laser-meet-apparaat gescoord, handig bij verbouwen in een boerderij waar alles scheef is, en ik een champagnekoeler (verschil moet er zijn ;-)
Maar uiteindelijk waren het vooral onze ogen die gevoed werden op de markt, want we zagen weer zoveel raars en lelijks dat we er vrolijk van werden. Die gekke Fransen, toch!

Alles wat over onze auto heen hangt is te koop
en wij zitten te eten! Niet storen s.v.p.

Het is een en al gouden regen langs de wegen,
hoe prachtig!

Tigre à vendre!

Servieskast leeggegooid in het gras... zoek maar uit!



zaterdag 3 mei 2014

Sauce Hollandaise

Als je het over sauzen hebt, heb je het natuurlijk over de Franse keuken! Dat is immers hun roem en glorie...
Dat een typisch Franse saus, sauce Hollandaise, is genoemd strekt ons daarbij natuurlijk óók ten eer. Waarom, vroeg ik me af? Gewoon, vanwege de hoeveelheid boter die erin gaat, ontdek ik al lezend. Boter = zuivel = Holland, moeten ze gedacht hebben.
Sauce Hollandaise maak ik vaak bij asperges (nu de tijd!) en bij witte vis, héérlijk! Dus vandaar dat ik er een blogje aan wijd.
De ouderwetse en omslachtige manier is om hem au bain-marie te kloppen maar in onze tijd van keukenmachines kan dat dus veel sneller en even lekker. Ik wil jullie die tip niet onthouden. Bovendien is deze saus zoveel lekkerder dan uit een pakje, je weet gewoon niet wat je proeft. En maak niet teveel, met zoveel boter is dat anders te zwaar. Halveer de hoeveelheden uit kookboeken en ze volstaan goed.
Als je hem nog chiquer wil kun je er tot slot geslagen (ongezoete) room doorheen kloppen, dan heet hij sauce Mousseline. Nog lekkerder...

Recept Sauce Hollandaise (4/5 personen)
3 eidooiers
1 eetlepel citroensap (vers)
1/2 theelepel mosterd
zout en peper
125 gram gesmolten boter

Meng in de keukenmachine, eidooiers, mosterd, citroensap, zout en peper.
Verwarm de boter zacht tot hij gesmolten en heet is, maar niet bruin geworden! Zet de keukenmachine op de hoogste stand en giet de boter er in een straaltje langzaam bij. De saus zie je dik worden. Klaar! Zorg dat je deze saus op het laatste moment maakt, zet alles dus klaar, want bij opnieuw verwarmen kan hij gaan schiften. (Dit is het uit elkaar vallen van de zuren en vetten in de emulsie). Als je hem tóch moet verwarmen, (belangrijke liefdeswhatsappje gekregen, bijvoorbeeld) dan het liefst au bain-marie.
Bon appétit!


onze asperges van gisteren, met krokant
gebakken rauwe ham n gekookt ei, mwah, geef mij maar gekookte ham...
veel zachter bij de smaak van asperges.