maandag 31 oktober 2011

Indian summer...

31 oktober en nog steeds zalig weer! Buiten koffiedrinken en lunchen, fietstocht gemaakt en ondertussen genieten van de prachtige kleuren onderweg.
Rondom het huis maak ik de boel winterklaar maar dat is toch een beetje een raar gevoel, als het nog zo zacht is...maar ja, toch tijd om bollen te planten.


Hoorde dit weekend dat een aantal meteo's spreken over de mogelijke komst van een horror-winter... intens koud en lang...waar ik me nu nog helemaal niets bij kan voorstellen.
Maar sinds een dag zegt een stemmetje in me toch om alvast maar 10 kuub hout te gaan bestellen...

Bij het uitlaten van Foppe en Jules huppelt kleine Jut ook steeds vaker mee, heel gezellig!
Hier geprobeerd ze gedrieën op de gevoelige plaat te krijgen, maar dat viel echt niet mee...er liep er altijd wel eentje uit beeld!



zondag 30 oktober 2011

Sorties champignons

Gisteren met vrienden een paddenstoelenexcursie gevolgd in het bos van Bellême. Samen met Fransen (groot en klein) en Franse gidsen... Om twee uur verzamelen op het kerkplein, 2 euro p.p. betalen en dan 'en colonne' naar het bos gereden. Daar hebben we ons opgesplitst in 5 groepen met elk een gids en zijn we gaan speuren...
Er zijn vanwege het droge najaar weinig paddenstoelen, maar naarmate we langer liepen zagen we er meer. Geen cèpe (eekhoorntjesbrood, lekker!) te bekennen, wel allemaal 'gemene' en oneetbare amenieten, met en zonder rokjes.... Groene knol - paarse stam - witte vlieg etc etc. Wat een hoop soorten! Ik heb begrepen dat het paddenstoelen plukken in Nederland inmiddels is verboden, onbegrijpelijk voor de Fransen - toen we dit vertelden - want daar is het de nationale sport en zeker in de herfstvakantie, die nu gevierd wordt.
Samen met de vrienden Johan en Eveline hadden we twee mandjes, in de ene de geplukte, in de andere de goedgekeurde - dus eetbare - welke in het Frans comestible heten... De kleine Franse meisjes, die (aandoenlijk) met veel te grote latexhandschoenen ook meeplukten, begrepen dat woord eerst helemaal niet. Pas toen ze hoorden dat het eetbaar betekende, kwam er een glimlach...en bij pas comestible (wat veel vaker gebeurde) natuurlijk een zwaar teleurgestelde blik...
Tot mijn grote vreugde kon ik de gids redelijk goed volgen! Na de tocht van ruim anderhalf uur verzamelden we opnieuw en werden exemplaren van alle gevonden paddenstoelen op een tafel gelegd en werd er uitleg gegeven.



In de miezer-regen, dus dat was niet zo aantrekkelijk...maar alla. Er werd op een jachthoorn geblazen om  de (getelde!!) nakomers vanuit het bos te roepen.

Ik kwam - naast de soortenkennis - daarbij allerlei nieuwe dingen aan de weet zoals: als er op een eetbare paddenstoel sporen zitten van een slak die een giftige paddenstoel gegeten heeft, wordt de paddenstoel hier oneetbaar (giftig) van. Of: in het bos geplukte paddestoelen altijd wasssen i.v.m. plassen van de (zieke) vos over de paddenstoelen....Of: sommige paddenstoelen kun je rauw niet eten maar gekookt wel... of: één spoor van een giftige paddenstoel in je mand met eetbaren, maakt dat je de anderen ook kunt weggooien.... Daarom hadden de ervaren zoekers plastic plantenbakjes in hun mandje staan zodat je ze kunt scheiden, soort bij soort! Erg handig.

De eetbaren die wij zelf hebben geplukt waren pieds de mouton (schapevoetjes)


Makkelijk te herkennen aan de kleur en de naaldjes onder de hoed...
 en amethistzwam (ook wel rodekoolzwam genoemd vanwege de kleur).



De laatste zijn kleine paarse paddestoeltjes waarvan je alleen de hoed eet, die we bakten in boter met beetje peper en zout. Met 12 paddestoeltjes voor allemaal een muizenhapje op een stokbroodje... maar lekker was het! Vanmorgen hebben we elkaar gebeld bij wijze van overleven, ha-ha!


Hier staan ze gewassen in een bakje....
Terugkijkend heb ik tóch veel geleerd van deze excursie en ga ik volgend jaar met meer kennis van zaken weer op pad...leuk!

woensdag 26 oktober 2011

Kweeperengelei

Jean-Marc, de klusjesman, zette vorige week een enorme tas met kweeperen voor de deur, kilootje of 10. Met hier en daar al een plekje, o, jee, werk aan de winkel...!
Zoals jullie in mijn vorige blog gelezen (kunnen) hebben was ik druk met de buren ondersteunen dus kweeperen verwerken stond niet bovenaan mijn lijstje. Gisteren prikte dat beeld plots weer in mijn oog (au, die tas met nog meer plekjes in de peren, oelala) en ben ik gaan wassen, snijden en inkoken. Gisteravond hing die gekookte moes in een doek uit te lekken tot kweeperensap en die heb ik vanochtend met suiker erin tot gelei verwerkt.
De potten staan nu af te koelen. Ik weet nog niet goed wat ik van de smaak vind, kruidig-zoet. Tot ik hier kwam wonen wist ik van het bestaan van kweeperen niet af. Hier heten ze overigens Coing, waar je zo lekker je hele Franse neusklank in kwijt kunt! Een delicatesse op brood met (geiten)kaas...
Een kweepeer is een onooglijke peer, zeker door AH-ogen bezien...Een echte peer van het boerenerf, veel groter dan een handpeer, geel, gedeukt, bruinig laagje erover en keihard!
Hij behoort (Cydonia oblonga) tot de rozenfamilie en is ook nauw verwant aan de appel, de peer en de lijsterbes. Hmmm...



Rauw dus niet te eten maar de gelei die je er van kookt wel. Maar ja, als ik zo bezig ben in de keuken overvalt me ook een soort van armoedegevoel, dat je als boer uiteindelijk gaat bedenken dat je met suiker erin alles wel kunt eten!
Dus eerst maar eens vijf potjes gemaakt en proberen of het dat werk waard is...
Met dank aan vriendin Hanne die me een mooi boek schonk over inmaken en jams. Ik heb er al veel uit gemaakt. Er komt zeker een potje naar je toe, Hanne!

dinsdag 25 oktober 2011

Brand bij de buren...

Afgelopen donderdag heeft een grote brand bij onze Nederlandse buren hun grote schuur voor meer dan de helft in de as gelegd. Vreselijk! Wat een schrik om zoiets mee te maken...In de schuur hadden ze die week vrienden te logeren, véél want het was herfstvakantie... Omdat wij met onze accommodatie veel mensen kunnen herbergen, is een grote groep hierheen gekomen en konden we hen gelukkig onderdak bieden.
Ik was die donderdag met onze cursisten - want najaarskookweek hier - naar de markt in Bellême en toen we terugkwamen waren er plotseling heel veel mensen in en om het huis...allemaal geschrokken en geëmotioneerd van hun ervaring met de brand 1 km verderop. Iedereen was van alles verloren in de brand;  paspoorten, telefoons, autosleutels, natuurlijk kleding en toiletspullen etc . Plots fungeerden we als crisiscentrum...waar mensen konden bellen, internetten, douchen, eten, slapen.

Nu zijn we vijf dagen verder en is de rust op La Sauvagère weer gekeerd. Onze eigen kookcursisten zijn weer huiswaarts en veel logees van de buren konden in de loop van de dagen ook weer naar Nederland terugkeren. Het leven neemt zoetjesaan weer zijn gewone gang voor ons...

zondag 23 oktober 2011

Herfstwandeling rondom huis...

Vandaag was een prachtige dag om eens een nieuwe wandeling te maken en dat was er eentje die met een boog rondom ons eigen huis liep. Gek genoeg hadden we dat pad - dat zo dichtbij ligt - nooit eerder gevonden. Leuk om ons eigen huis vanuit verschillende (en nieuwe) perspectieven te zien!



Ojee, vers molletje geroken, met zijn hele hoofd in het hol...


Eerst vlak langs de buren en daarna het bos in. Hoewel iedereen zegt dat er momenteel nergens paddestoelen zijn, zagen we vanmiddag toch een hele grote cèpe (eekhoorntjesbrood), maar wel helemaal in zijn eentje...

Het bospad was overwoekerd met takken die inmiddels weer begroeid waren, jungle-achtig en erg mooi! Foppe kon zijn geluk tijdens deze wandeling niet op, maakte ver voor ons verkenningen, kwam vervolgens terugrennen om dit kenbaar te maken en verdween weer opnieuw voorwaarts. Hij 'deed' de wandeling dus ongeveer vijf keer!

dinsdag 18 oktober 2011

Bezoek Kaasmuseum (Livarot)

Vandaag zijn we in het kader van de herfstkookweek naar het kaasmuseum in Livarot geweest, zo'n 80 km noordwaarts. Een leuke rondleiding, heel professioneel ook. D.m.v. films en een overkoepelde gang dwars door de fabriek konden we alle bedrijfsprocessen op de voet volgen, heel interessant en afwisselend. Hoe de hoogwaardige melk van de Normandische koe verzameld wordt en daar tot vier beroemde kazen - met AOC status!- verwerkt wordt, nl. de Livarot, Camembert, Pont L'éveque en Neuf Chatel.

Natúúrlijk hebben we ze allemaal gekocht (in de lait cru-versie i.p.v. gepasteuriseerd, want met méér smaak) en thuis bij de lunch uitgebreid geproefd en vergeleken onder het genot van een wijntje en met rozijnenbrood! Daar is een kookweek een uitgelezen moment voor, niet? Iedereen had zo zijn of haar voorkeur...




De auto waar vroeger de kazen mee werden bezorgd...
We hebben een leuke week en koken wederom de sterren van de hemel...morgen wordt een Cassouletdag omdat één deelnemer dat écht eens helemaal in de Franse versie wil maken, dus met verse witte bonen en worstjes enzo... Weer een ander gaat een kaasterrine maken met verse vijgencompôte...en de derde stort zich op een soezenring als dessert. De boodschappen zijn binnen en we gaan het allemaal weer maken, dat wordt weer smullen!


Aangeschoven aan het kookeiland om het diner te 'bespreken'...


maandag 17 oktober 2011

Groentesoep...

Afgelopen weekend een van de laatste werkronden door de moestuin gemaakt, gerooid, opgeruimd en nog enkele zaken geoogst...genoeg voor wat flinke pannen groentesoep!
Ongelofelijk toch dat een enkel courgettezaadje toch zo'n enorme plant oplevert die ons de hele zomer van joekels van courgettes heeft voorzien...

Bij het rooien ervaar ik steeds dat de natuur altijd zo overvloedig en gul is (zo gul dat je erover struikelt) en dat dat in ons lichaam ook zo moet werken. De negatieve zijde als een kanker die zich enorm uitzaait en het overneemt in het lichaam, maar ook de andere zijde: ons enorme groeizame en zelfhelende vermogen...afijn, dan denk ik meestal verder weer aan opruimen en klein hakken van de resten en aan de te maken groentesoep van de laatste opbrengst... Maar toch fijn en zinvol daar even contact mee te hebben!

zaterdag 15 oktober 2011

400 flessen Jus de pommes!!

Vandaag was de grote appelpersdag. Ton, Hanne, Eveline en Johan vertrokken hier met 800 kg appels en keerden 5 uur later terug met 400 flessen sap! Ongekend, wat een hoeveelheid. Een aanhanger vol met kratten flessen, nog heet van de pasteurisatie...Eentje tijdens de reis gebroken, maar voor de rest, onovertreffelijk heerlijk! Deze appelperserij gebeurt in een fabriekje dichtbij Preau, dat doordeweeks commercieel werkt en in het weekend -tijdens de herfstweken - hun apparatuur beschikbaar stelt voor particulieren.

Hieronder een korte impressie van hoe dat in zijn werk gaat:
Het begint met het schoonmaken van de flessen...

Appels op de band, die daarna worden gecrushed
Ongeveer 10 frames op elkaar gaan dan onder de pers en onderuit de kraan stroomt dan de verse appelsap. Hier hebben Eveline en Johan 20 liter van in een Jerrycan gedaan om cider van te maken. De rest is verhit tot 80 gr (pasteurisatie) en is door onszelf afgevuld in flessen. Omdat de sap gepasteuriseerd wordt is hij 2 jaar houdbaar.




Warm klusje, al die flessen vullen met de hete appelsap en met een kroonkurk afsluiten.

Kroon op het werk wordt nog het etiket ontwerpen en op de flessen plakken...

Maar nu voelen we ons dus heel erg rijk, met 140 flessen op de plank, bio-sap van eigen bodem voor een heel jaar!

vrijdag 14 oktober 2011

Topjaar appelopbrengst!

Vandaag hebben Ton en Hanne, vriendin, alle appels geplukt en geraapt. Morgen is het zover, dan gaan we onze 300 kg appels - samen met die van Johan en Eveline, die dit jaar 500 kg hebben!! - tot sap laten verwerken. Wat een enorme opbrengst vergeleken met vorig jaar, toen we gezamenlijk tot 200 kg kwamen.
Het prachtige, warme voorjaar met zijn vele bloesems heeft tot deze volle kisten geleid!


Wel een probleem hoe we ze bij de appelperserij krijgen, want onze huurauto heeft geen trekhaak dus is het onmogelijk de aanhanger te gebruiken...dat vraagt nog om een oplossing...
De 800 kg appels gaat waarschijnlijk 400 flessen appelsap opleveren. Ik ben heel erg benieuwd hoe zoet van smaak hij deze keer is.
Toen we aan het eind van de dag in het laatste zonnetje nog een glaasje wijn dronken in de tuin, keken we heel voldaan en ook een beetje weemoedig naar de lege bomen...Een beeld wat het volgende seizoen definitief inluidt.

Druiven gehackt!

Bij thuiskomst na een weekje Nederland zat er geen druif meer aan de boom! Allemaal opgegeten door de vogels en de wespen. We hadden ze nog even laten hangen zodat ze nog iets zoeter konden worden, maar dat bleek dus net iets te lang! Oké, ik hoop maar dat ze er lekker van genoten hebben en ze hiermee de winter goed gaan doorkomen...

donderdag 13 oktober 2011

Gestrand in Gent...

Op de terugreis naar Frankrijk zijn we voor de tweede keer dit jaar met de auto gestrand, nu nét voor Gent (vorige keer Lille). Een vrachtwagen vóór ons kreeg een klapband en allerlei onderdelen vlogen daardoor over de rijbaan, o.a. onder onze auto. Gelukkig geen ongelukken maar wel met vijf kapotte auto's aan de kant en met allemaal veel schade. De voorkant en bodemplaat is onder onze auto vandaan gescheurd en veel schade aan leidingen die daar lopen. Wat een ongein! Dan begint het wachten op politie, sleepdienst, taxi naar hotel (want al laat) en de dag erop vervangend vervoer naar huis.
Thuisgekomen volgen er allerlei gesprekken met verzekering e.d. Als de auto weer gerepareerd is, mogen we hem gaan halen in Gent, ook weer 6 uur heen en 6 uur terug...Kortom, wat een gedoe! Maar ja, we zitten veel op de weg en lopen dan ook bovengemiddeld kans op dit soort dingen. It's all in the game...

zondag 9 oktober 2011

Boodschappen doen

Fransen lijken een aangeboren liefde te hebben voor voedsel, eten en koken! Er wordt hier niet voor niets gezegd: of je éét met Fransen of je práát over eten met Fransen... Kortom, eten staat hier altijd centraal. Of je nu de klusjesman, loodgieter, postbode of de man van de sleepdienst spreekt, binnen vijf minuten gaat het over eten, écht waar! Als kok vind ik dat heerlijk en ze zijn altijd bereid me een tip of recept te geven, zeer aimabel!

Boodschappen doen is hier ook van een andere orde. Waar ik in Nederland nog wel eens gehaaste mensen zie in de supermarkt, tref ik hier vaak discussiërende mensen; "Zullen we het weekend dit of dat en wat drinken we daar dan bij?" Op de markt is dat nog veel sterker, omdat de markt in Frankrijk - in tegenstelling tot Nederland - een verzameling van kwaliteits - en streekproducten is. Hier ga je juist voor bijzonder voedsel naar de markt, die dan ook echt duurder is dan de supermarché.
Bij de kaaskraam wordt elk stukje kaas zorgvuldig uitgezocht, soms geproefd...en de rij wachtenden luistert en geniet mee. Geen teken van ophaasten of ergernis, wellicht ook not done hier om dat te laten blijken. Adorable...

Als ik door Bellême rijdt - dichtbijzijnde kleine dorp met winkels - tref ik naast de twee grote supermarkten, 3 slagers, 2 traiteurs, verschillende bakkers annex patisserieën/chocolatiers, rôtisseries (gebraden vlees), fromageries, poisonneries, groenteboertjes en 2 cavistes...allemaal specialistische winkeltjes. Ook op zondagochtend zijn deze open, nét als de marktkraampjes. Het is er gezellig druk, verse broodjes en taartjes voor in de ochtend, vers vlees voor de lunch, een mooie wijn om te drinken of om mee te nemen, samen met een bosje bloemen. Ik vind dat er altijd relaxed uitzien. Je hoeft niet al zaterdag alles van tevoren te plannen en in te kopen maar doet het op weg naar je bezoek...of nét voor je gaat eten. Alles kakelvers.
Samenzijn gaat hier dus nooit zonder eten. Dat is waar ik zo van hou hier!

zaterdag 8 oktober 2011

Peren-EarlGreyjam

Het is zover, de perenboom heeft zijn diensten bewezen en is nu kaal... Op naar het volgende seizoen. We hebben ondertussen een mooie boomspiegel rondom zijn stam gemaakt, met mulch (versgemaaid gras) en wat bloedmee erbij. Nu kunnen zijn krachten terug de wortels in en zich opmaken voor de winter.
Na drie perentaarten en heerlijke handpeertjes in de muesli bij het ontbijt heb ik als laatste nog drie potten perenjam met earl greythee gemaakt van de gevallen peertjes... Heel smakelijk, al zeg ik het zelf, met een écht perensmaakje. De thee proef je er niet bovenuit, maar geeft het geheel wel een heel zachte smaak.
Zo komen we wel weer door de winter en jam is als broodbeleg - alhoewel ik geen grote jamfan ben - een gezonde tegenhanger van de doorgaans vette, Franse kazen.

zaterdag 1 oktober 2011

Paris - Brest

Mijn 100e blog vier ik met het recept van een zalig Frans dessert: Paris-Brest!


Dit gebak is vernoemd naar de beroemde wielerronde die jaarlijks in Frankrijk plaats vindt: van Parijs naar Brest en retour...
Ik wilde dit dessert opnemen in mijn menu wat we zullen gaan 'cuisineren' in de komende kookworkshop, maar wilde tóch nog even oefenen op soezendeeg, vandaar dat ik hem vandaag alvast maakte.
Er is overigens een late afzegging, dus een plaats vrijgekomen voor liefhebbers van deze workshop van 16-21 oktober! Zie website voor meer info http://www.lasauvagere.nl/
De Paris-Brest is goed gelukt, de vulling is meer dan zálig en... ik heb hem meteen naar de buren gebracht voor ik zelf in de verleiding kwam om mijn tanden erin te zetten.


Blik in de oven...rijst hij? Zie poes Jules weerspiegeld,
altijd aanwezig als er iets lekkers in de maak is!

 Hieronder het recept voor 6-8 mensen:

Soezendeeg
100 ml water
50 gram boter
50 gram bloem
2 verse eieren
3 eetl geschaafde amandelen
Vulling
2 eetl oploskoffie, 1,5 eetl heet water
250 ml slagroom
60 gr suiker
poedersuiker

Bereidingswijze
Verwarm de oven voor op 200 gr. Leg een vel bakpapier op bakplaat, buiten de oven. Breng het water met een snufje zout erin aan de kook en los de boter er in op.
Haal van het vuur af en voeg in één keer de bloem erbij. Roer met een houten lepel tot het deeg van de wand loslaat. Zet nog een minuutje terug op laag vuur om deeg te garen. Dan van het vuur af een ei erbij roeren, vervolgens met garde goed erdoor kloppen. Opnieuw het volgende ei erbij en weer kloppen. Het beslag is soepel en glanst als het klaar is. Vul een spuitzak met het deeg (indien te vloeibaar voor in spuitzak is er te weinig bloem aanwezig. Helaas beslag opnieuw maken!) en spuit een ring met een doorsnede van ongeveer 12-15 cm. Strooi nu het amandelschaafsel bovenop.
Bak hem 10 minuten op 200 gr, dan terug op 175 gr en nog 10 minuten bakken.
Hij moet goudgeel zijn maar niet te hard.
Laten afkoelen op rooster. Maak de oploskoffie aan met 1,5 eetlepel heet water en laat afkoelen.
Sla de slagroom stijf met de suiker en voeg op het laast de oploskoffie toe.
Snijd de ring overlangs doormidden met een scherp mes want soezendeeg is natuurlijk teer. Vul hem (met lepel) met de mokka-room en leg de andere helft er weer op. Serveer met poedersuiker, hmmmmm
Bon appetit!

Op naar blog 101!