maandag 25 november 2013

Het nieuwe seizoen, 2014!

Zoals jullie aan de achtergrond van dit verhaal kunnen zien, is aan het werken buiten een einde gekomen. In lijn met het ritme van de seizoenen zijn we hele dagen binnen met onze neuzen in de boeken of gezeten achter de laptop...
De kachels snorren, de poezen ook!
De programmering van het nieuwe seizoen is hier in volle vaart. We hebben vijf nieuwe workshopleiders in Nederland gesproken en samen met hen nieuwe, boeiende weken gecreëerd! Het mooie was dat dit alles vrij moeiteloos ging. Van het ene idee rolde we in het volgende, mensen brachten ons in contact met andere mensen, vrijwel iedereen bleek beschikbaar en enthousiast ... kortom, heerlijk! Dat vind ik altijd een goed voorteken, die flow.
In december valt de nieuwsbrief natuurlijk bij iedereen door de 'e-mailbus', maar nu alvast een sluier opgelicht van de nieuwe weken...

  • Kunst & Koken, een workshopweek waarin je beide kunt doen, 3-9 mei
  • Schrijfweek, ondersteund door filosofie en poëzie, 18-24 mei
  • En Français, Frans opfrissen & Franse chansons zingen, 3-9 augustus
  • Yoga & Vitaliteit, 20-26 juli
  • nog in voorbereiding: een poëzieweek in september


Zoals jullie zien weer volop variatie! Terwijl ik erover schrijf heb ik er in ieder geval nu al weer zin in, terwijl mijn uitrust-winter-tijd nog aan moet breken...




woensdag 20 november 2013

Être et avoir, part 2

Zoals ik op 31 oktober al blogde, is de vertaling van Ed.Hoorniks gedicht "Hebben en zijn" in volle vaart doorgegaan... Mijn conversatievriendin overlegde mijn eerste vertaling met haar dochter die professeur de français is. Zij werkte er verder aan met haar echtgenoot en Engelse schoonmoeder. In Nederland verbeterde een zus van een vriend van mij - ook lerares Frans - mijn vertaling, die ik weer doorstuurde naar de Fransen! En ook ging er een Engelse versie rond, die de Fransen hielp beter te begrijpen wat Ed Hoornik probeerde uit te drukken.
Ik vond het zo verrassend én verwarmend dat iedereen dit serieus oppakte, waarvoor grote dank! Ja, cultuur wordt altijd met een grote C geleefd hier, prachtig!
Daarom met veel blijheid hieronder de definitieve versie van wat een enorm leuk en verbroederend/verzusterend project bleek te zijn! (Nederlandse versie op 31-10 op mijn blog)

Être et avoir

A l'école ils étaient écrits sur le tableau,

Le verbe avoir et le verbe être.

Avec eux le temps et l'éternité étaient donnés.

L'un la réalité, l'autre l'apparence.


Avoir c'est le néant. C'est la guerre. C'est ne pas vivre.

C'est appartenir au monde et à ses dieux.

Etre c'est, élevé au-dessus de ces choses,

être baigné dans la douleur divine.



Avoir, c'est dur. C'est le corps. C'est deux seins.

C'est être affamé et assoiffé de la terre.

C'est seulement les désirs,seulement le devoir grossier.


Être  c'est l'âme, c'est écouter, c'est faire place                                

C'est redevenir l'enfant  et  regarder  les étoiles 

Et y  être illuminé lentement.



Ed. Hoornik  (vertaald door Chantal, Elly, Anne-Claire, Edouard & moeder en Ans)

dinsdag 19 november 2013

Vol verwachting...

We zijn in afwachting van de sauna die ieder moment geleverd kan worden. Ton heeft - gelukkig toen het nog goed weer was - een soort van terras gemaakt in de tuin waarop de sauna komt te staan. Hij weegt 800 kg, komt in zijn geheel aan en zal meteen bewerkt moeten worden met een soort beits. Ton hoopt dat in de werkplaats van de saunaverkoper te kunnen doen. Daarna komt hij op een grote aanhanger naar ons toe, moet daar vanaf gehesen worden en daarna op een andere kleinere aanhanger door de tuin naar zijn plaats geduwd... een heel avontuur weer!




Nu is het écht te koud geworden voor dit soort klussen. Guur bijna, 5-6 graden.
Toch bloeien er nog veel bloemen, valt me op. In mijn rondje door de tuin kwam ik de volgende tegen...


Goudsbloem (zelfs nog vol knoppen!)

Lavatera (gaat stug door, nog honderdtal bloemen eraan)

Roosje (kunnen tot december bloeien)

Zomeraster, die al 5 maanden onafgebroken
staat te bloeien bij onze voordeur


Hortensia die nog vol ingedroogde bloemen zit en
ik heb er al heel wat afgeknipt voor binnen!
Prachtige kleuren, inspiratie...


maandag 18 november 2013

Jus de pommes 2013!

In plaats van de Beaujolais Nouveau - waar het immers de tijd voor is - kondigen wij de komst van de nieuwe appelsap uit eigen boomgaard aan! Wel zo gezond!
Afgelopen zaterdag is er voor de derde keer geperst door ons winning team: Ton, Johan en Eveline.
Van de beide domeinen hadden we 250 kg appels mee naar de perserij, eigenlijk minder dan we gehoopt hadden. We dachten 600 kilo te kunnen oogsten dit jaar maar waren door omstandigheden erg laat, helaas...
De récolte was toch nog 135 flessen appelsap, lekker zoet en dikkig. We denken dat dat komt doordat de appels al behoorlijk ingedroogd waren, dus meer zoetigheid in minder water! Hij is heerlijk. Vandaag zijn ze geëtiketteerd en nu staan ze nog even te pronken op het kookeiland (geschraagd, want 103 liter op het uitstekende gedeelte, ahum).




dinsdag 5 november 2013

Zoë...?

Vanmiddag conversatieuurtje bij mijn Franse vriendin gehad, die graag beter Engels wil leren spreken. Dus we spreken het eerste uur Frans, daarna een uur Engels. Voor mij ontzettend leerzaam, omdat ik haar qua Engels spreken veel uit moet leggen in het Frans, soort van kwadraatles voor mij...
Ze vertelde me in het Frans dat ze naar de bioscoop was geweest gisteren en daar zo'n mooie film had gezien over de tocht naar Compostella. Die heeft zij recentelijk gelopen en mijn echtgenoot heeft hem jaren geleden gefietst, dus was ik benieuwd naar hoe de film heette: Zoë...
Niet eerder van gehoord. Ze vertelde was er zoal gebeurde en liet me het bioscoopkrantje zien met de aankondiging. The way, las ik. Ik eerst een lachbui, zij na uitleg ook. Zo spreken de Fransen dus Engels, althans de meeste... onverstaanbaar.
Het is wél ontzettend charmant om te horen, het was het (geheime) succes van Charles Aznavour en ik, ik oefen met haar heel stug door om het goed uit te leren spreken!
Wel jammer van mijn op handen zijnde bioscoop-avondje, want deze heb ik al twee keer gezien.

maandag 4 november 2013

Des vaches dans le pré!

Wat een verrassing vandaag! Opeens staan er zomaar 25 koeien om ons heen, zwart-witte Normandiërs. Zien er uit als een soort blaarkoppen. Alleen in het voorjaar hadden we wat paarden in de wei, maar verder bleef het leeg... Jammer. En nu opeens beweging, geloei, nieuwsgierige koppen, superleuk!
Alleen... Foppe moet niets hebben van koeien, Joost mag weten waarom. Hij is grootgekomen in een nestje Friese Stabijen in de Beemster, met - vanaf zijn geboorte - rondom hem: koeien! Dus dat begrijpen we niet.
Hij staat tegen ze te blaffen alsof zijn leven ervan af hangt, ze moeten weg, lijkt hij ermee te willen zeggen. Wij vinden het wel grappig en kunnen er toch niets aan doen. Ook vindt hij het lekker zich in hun drek te wentelen, dat is iets waar we wél wat aan kunnen doen en wat wij helemaal niet grappig vinden...




vrijdag 1 november 2013

De pierre en fil

Vanochtend hebben we een expositie bezocht in het nationale park van de Perche, genaamd De Piere en fil, wat je vrij zou kunnen vertalen als: de architectuur van ons erfgoed in de Perche, het manoir (landhuis) Courboyer, in beeld gebracht via stof & draad. Van het manoir zijn ook krijtschetsen gemaakt door de kunstenaar Marcel Duruflé. Vervolgens heeft het regionale patsworkgilde (d'Art, quilts et Perche), een vaste groep van 29 dames en een heer, dit architecturale thema gebruikt om prachtige quilts mee te maken. Voorwaarde was dat er roest- en okerkleuren in voorkwamen en de kleur écru, wat ook terug te vinden is in de pierres, de kalkzandstenen waarmee hier gebouwd werd. Deze groep quilters komen wekelijks samen om aan hun passie & project te werken en exposeren eens in de twee jaar. Een van de opbrengsten hiervan is de quilt hieronder, wat het licht door de glas-in-loodramen van het manoir op de vloertegels in beeld brengt. Dat is altijd een in het oog springend detail en hier écht heel mooi gedaan, vind ik, want ze heeft de verkleurde en afgezwakte teinten goed weergegeven.



Weer een ander heeft de ronde trap naar de torenkamer in een lap vereeuwigd. Steekje voor steekje, heel precies en alles met de hand... Als je goed kijkt zie je dat ze in de oppervlakte van het kleed heel natuurlijk de structuur van de oude tegels, de loopvlakken, getroffen heeft, niet alleen met kleur maar ook met allerlei doorstiksels. Erg knap!





Hieronder een schets van het manoir door de kunstenaar



Waarop 'doorgeborduurd' is in de vormen
en kleuren met de volgende quilts...




En nog 27 stuks, allemaal mooi en heel zorgvuldig uitgewerkt, van vrolijk tot stemmig en heel klassiek en serieus. Natuurlijk ontbrak de Franse lelie niet, hier uitgewerkt op een hoek als een soort kanteel. Ik heb er zeer van genoten en blijf de groep volgen. Zou er ook wel lid van willen worden, maar heb al teveel hobbies...Zo'n intensieve als deze kan er echt niet meer bij! Maar ik zou het heel graag doen.


Tot slot nog twee plaatjes, de eerste van het gepatchworkte boek met dertig 'bladen' van alle deelnemers, met elk een detail uit hun grote quilt. Het is gebonden zoals een gewoon boek, heel authentiek... En toen mocht ik eindelijk even voelen, want daar nodigen die quilts enorm toe uit maar aanraken mag natuurlijk niet.


Als laatste een detail uit een quilt dat de bosrijke omgeving van het manoir weergeeft, met lapjes bouclé, waarbij ik automatisch denk aan mos en bladeren, grappig en erg creatief!