De pierre en fil

Vanochtend hebben we een expositie bezocht in het nationale park van de Perche, genaamd De Piere en fil, wat je vrij zou kunnen vertalen als: de architectuur van ons erfgoed in de Perche, het manoir (landhuis) Courboyer, in beeld gebracht via stof & draad. Van het manoir zijn ook krijtschetsen gemaakt door de kunstenaar Marcel Duruflé. Vervolgens heeft het regionale patsworkgilde (d'Art, quilts et Perche), een vaste groep van 29 dames en een heer, dit architecturale thema gebruikt om prachtige quilts mee te maken. Voorwaarde was dat er roest- en okerkleuren in voorkwamen en de kleur écru, wat ook terug te vinden is in de pierres, de kalkzandstenen waarmee hier gebouwd werd. Deze groep quilters komen wekelijks samen om aan hun passie & project te werken en exposeren eens in de twee jaar. Een van de opbrengsten hiervan is de quilt hieronder, wat het licht door de glas-in-loodramen van het manoir op de vloertegels in beeld brengt. Dat is altijd een in het oog springend detail en hier écht heel mooi gedaan, vind ik, want ze heeft de verkleurde en afgezwakte teinten goed weergegeven.

Weer een ander heeft de ronde trap naar de torenkamer in een lap vereeuwigd. Steekje voor steekje, heel precies en alles met de hand... Als je goed kijkt zie je dat ze in de oppervlakte van het kleed heel natuurlijk de structuur van de oude tegels, de loopvlakken, getroffen heeft, niet alleen met kleur maar ook met allerlei doorstiksels. Erg knap!

Hieronder een schets van het manoir door de kunstenaar

Waarop 'doorgeborduurd' is in de vormen

en kleuren met de volgende quilts...

En nog 27 stuks, allemaal mooi en heel zorgvuldig uitgewerkt, van vrolijk tot stemmig en heel klassiek en serieus. Natuurlijk ontbrak de Franse lelie niet, hier uitgewerkt op een hoek als een soort kanteel. Ik heb er zeer van genoten en blijf de groep volgen. Zou er ook wel lid van willen worden, maar heb al teveel hobbies...Zo'n intensieve als deze kan er echt niet meer bij! Maar ik zou het heel graag doen.

Tot slot nog twee plaatjes, de eerste van het gepatchworkte boek met dertig 'bladen' van alle deelnemers, met elk een detail uit hun grote quilt. Het is gebonden zoals een gewoon boek, heel authentiek... En toen mocht ik eindelijk even voelen, want daar nodigen die quilts enorm toe uit maar aanraken mag natuurlijk niet.

Als laatste een detail uit een quilt dat de bosrijke omgeving van het manoir weergeeft, met lapjes bouclé, waarbij ik automatisch denk aan mos en bladeren, grappig en erg creatief!