5 en 6 december gaan hier als een gewone dagen voorbij. Vanzelfsprekend hebben we ook alle gezellige Sint-drukte gemist. Men kent hier dit feest niet. Tijdens mijn wekelijkse Franse conversatie uurtje met vriendin Chantal heb ik uitgebreid verteld over hoe wij ons Sinterklaasfeest in Nederland vieren. Over onze familiegewoonte van surprises maken, vaak met een uitgebreid gedicht erbij waarin een plagerijtje zit... Ze keek hier enorm van op. Ja, mooi ingepakte cadeautjes met Kerstmis, dat kennen ze hier goed en ook is het Kerstmanverhaal met zijn cadeautjes goed te vergelijken met onze Sint Nicolaas. Maar dat je een poême maakt met een plaisanterie (surprise) erbij, dat is voor de Fransen allemaal veel te direct en een ronduit onhoffelijke gedachte voor haar. Toen ik vertelde over mijn surprise en wat er in mijn gedicht stond moest ze wel heel hard lachen! In het nabijgelegen dorp, La Perrière, ontwaarde ik afgelopen week mijn hoogst eigen Franse Sint voor dit jaar (hoezo referentiekader?)...Iedere keer als ik nu boodschappen doe, zwaai ik even terug! Tsja, ik moet mijn heimwee naar gezellige Hollandse dingen bij tijd en wijle een handje helpen in het buitenland...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten