Vandaag werd een een geul van 60 cm diep gespit (met vele stenen in de grond) voor een leiding van telefoon en internet naar de gîte. Wie denkt dat hier op het platteland ook alles zomaar draadloos kan, komt van een koude kermis thuis...
Harde arbeid, 2 mannen, hele dag, 4 meter gedaan... nog 16 te gaan!
Een wilg geheel geknot en volop wilge-takken in het huis en veel brandhout voor in de kachel!
Een grote bejaarde appelboom, die oud en moe was en zijn dagen zat... is geveld. Helaas. Een jonkie staat vol ongeduld te wachten om zijn plaats in te nemen en in de kuil geplaatst te worden. Opgaan, blinken en verzinken, voor wie geldt het niet...
Alle ramen zijn binnen en buiten gelapt, er zijn gordijnen gewassen, rozen - en vlinderstruiken gesnoeid.
Keukenkastjes voor de nieuwe keuken in de gîte zijn in elkaar gezet en keukenkrukken staan geschuurd klaar om morgen een verfje te krijgen. Er zijn kussens genaaid en gordijnen geknipt... WAUW! Met 10 paar handen en veel werkzin gaat het hard!
Wat het genieten betreft (als je dat al apart wilt zien) is er gewandeld (zulk mooi weer vanmiddag!) geborreld, gegeten en onbedaarlijk veel gelachen aan tafel. Zoals een gast zei: de klik is er duidelijk!
Op naar een volgende dag, waar Ton en ik als vliegende keeps bij zijn om al die energie te stroomlijnen, instructies te geven, alle benodigde spullen aan te reiken en... onze dankbaarheid te tonen.
En zo leuk om hier samen aan het werk te zijn! En toen ik vanmiddag eventjes - tussen de boormachine en een knoop zoeken in - stil op de trap ging zitten om adem te halen en mijn zegening te tellen, realiseerde ik me dat mijn verlangen van destijds en de ervaring van vandaag op zo'n moment samenvallen... Dit was wat ik wilde met onze plek hier!
Samen genieten, bouwen, creëren en ik ben er zo blij mee.
Wordt vervolgd...
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten