Surplace

Net een leuk én informatief boek gelezen over het leven en de ziel van Frankrijk (L'âme du France). Een heerlijk geschreven journalistieke verkenning en voor ons - hier wonend - allemaal zéér herkenbaar. Aanrader voor elke francofiel voor de komende feestdagen! Het boek heet Surplace en is geschreven door Ariejan Korteweg, die hier zes jaar lang correspondent voor de Volkskrant was. Surplace is een term uit de wielerwereld; het betekent in evenwicht blijven op een stilstaande fiets, dus op dezelfde plek blijven. In het boek stelt hij zichzelf de vraag waarom het Frankrijk zoveel moeite kost om met de mondiale veranderingen mee te gaan. Ik citeer er onderstaande zinnen uit:
"Tegelijkertijd en dat is het vreemde, dankt het land juist aan dat onbeweeglijke zijn schoonheid. Het Frankrijk van nu is nog steeds het Frankrijk van lang geleden, de dorpjes, dezelfde postbode, dezelfde arbeidsconflicten... Fransen zijn meesters in de kunst van het conserveren; wat ooit gemaakt of bedacht is wordt gekoesterd. En Frankrijk dankt er zijn grote toeristische aandacht aan. We vinden er ons verleden terug in de oude straatjes... We genieten van de joie de vivre, het leeftempo, het is anders, prettiger. Een hartverwarmend land waarvan je hoopt dat het nog heel lang zijn eigen wonderlijke gang kan gaan. Maar... kan Frankrijk zich een surplace permitteren? En hoe ziet het er dan over dertig jaar uit! Waar komt het Franse onvermogen om te veranderen eigenlijk vandaan?"
De auteur laat zijn licht op heel veel onderwerpen schijnen, die ondergebracht zijn in aparte hoofdstukjes. Hij besluit met te zeggen dat Frankrijk als 'grote vertrager' ook een bijzondere kwaliteit biedt en dat wellicht zou moeten uitbuiten. Volgens hem de uitdaging waar dit land de komende decennia voor staat. 
Nu wij hier inmiddels ons chambre d'hotesbedrijf hebben opgericht en binnenkort gaan emigreren hebben we heel veel te maken met juist deze 'vertraging' in de vorm van bureaucratie. Franse wetten die geheel en al op het binnenland gericht zijn en geen enkele verbinding lijken te hebben met Nederland als Europees land, voor ons onvoorstelbaar. Maar ik blog erover omdat we steun hebben aan dit boek, omdat we nu dieper begrijpen (en begrip hebben voor) hoe zij denken, hoe ze het hier al eeuwenlang zo doen en hoe vanzelfsprekend en onveranderlijk dat is. Daar hebben we ons gewoon bij neer te leggen en dat geeft een zeker houvast. Het gaat allemaal zo snel als het gaat, tergend langzaam wat ons betreft. De uitdaging is dus dit ter harte te nemen en het op zijn waarde te schatten in plaats van uit ons vel te springen...