Dat gaat à la campagne soms toch over andere dingen. Vanmorgen viel me dat ineens op. Ik liep naar de gîte om te kijken hoe het werken met de chaux (kalkmortel) gisteren gegaan is en of het al een beetje aan het drogen was. Mijn man is hier gisteren aan een aanzienlijke en complexe klus begonnen, namelijk het herstellen van de muur en van de 'hoekstenen' rondom het venster. Er waren afgelopen jaar grote stukken afgebroken onder invloed van vocht in de muur. De kunst is dit zo goed mogelijk te repareren met waar het destijds ook van gemaakt is; zand, kalk en water. Verheugd zag ik dat het buitengewoon goed gelukt was! Hij had het petroleumkacheltje al aan gezet voor het werk vandaag, maar voor nog meer warmte ben ik de grote haard daar aan gaan maken, een lekker stevig vuur!
Ondertussen wat dingetjes opgeruimd. Toen ik weer in het grote huis aankwam had Ton daar voor mij de grote haard aangestoken omdat ernaast mijn schildersezel staat waarop ik druk aan het werk ben... en er was heerlijke cappuccino!
Dat trof me, dat we ieder voor elkaar voor warmte hadden gezorgd... zichtbaar gemaakte liefde noemen we dat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten