vrijdag 17 juni 2011

Torenvalkjong gered!

Wat een avontuur weer vandaag! Terwijl ik basilicumzaailingen aan het verspenen was, zag ik vanuit mijn ooghoek een kleine torenvalk in het gras onder hun nest hippen...Alarm, torenvalken zie ik nooit op de grond. Dat moet een jong zijn.
Eerste actie was om kat en hond op te sluiten. Mijn partner ging het jong zoeken wat inmiddels onder het 6 meter hoge nest probeerde omhoog te vliegen! Aandoenlijk. Toen hij hem naderde om hem op te tillen en in de lucht te gooien, zag hij dat het al behoorlijke klauwen had. Dat vraagt om werkhandschoenen! Inmiddels zag ik kat Jules vrolijk buiten lopen. Kennelijk  wakker geworden van alle opschudding op het erf...Had ik het klepje van het kattenlijk niet op slot gedaan, lekker handig! Take two: kat binnen, Ton handschoenen aan. Opnieuw de vogel gezocht die onder de rozenstruiken op het zijterras was gaan zitten: prachtig plekje overigens...en van dit intermezzo gebruik gemaakt om dan maar even een foto van hem te nemen. Die kans krijg ik nooit weer!




Ton probeerde hem te pakken. Hij was bang natuurlijk, opengesperde bek (schreeuwde zonder geluid te maken?) en terwijl Ton hem naderde deinsde hij angstig met zijn kleine vleugels achteruit, akelig om te zien. Ton sprak sussende woordjes tegen hem maar hij liet zich niet zomaar oppakken, logisch! Toch lukte het en gooide hij hem even later de lucht in, maar jammerlijk  strandde hij toch weer op een struik. Te weinig vleugelkracht om echt op te stijgen én in de lucht te blijven. Sneu! Ik probeerde  telepatisch  naar de vogel te zenden dat we hem aan het helpen waren en hem niet wilde bedreigen. Ja, je moet wát... Gek genoeg liet hij zich toch weer oppakken en toen hebben we hem in het open veld fors omhoog gegooid. Mazzel, want er stond vandaag veel wind en op die plek kon hij daar van profiteren. Tot onze vreugde vloog hij in één keer naar de grote eik in het open veld waar hij in de boom op een tak terecht kwam. In die boom huizen zijn ouders vaak, dat horen we aan hun geschreeuw. Hopelijk zullen ze hem traceren. Méér kunnen wij niet doen en het jong was in ieder geval buiten het bereik van kat en hond! Pfff. In het nest zagen we nog één jong zitten dus met een beetje geluk is de derde wél goed uitgevlogen. Het was overigens niet echt een verrassing want vorig jaar strandde er ook een jong in een struik, waarna we hem hoger in een boom gezet hebben. Dat uitvliegen gaat dus niet altijd van een leien dakje...

1 opmerking: