zondag 1 mei 2011

Geitenboerderij

In de maand mei zetten de bioboerderijen in de buurt hun deuren weer wijd open. Dit keer wilden we een geitenkaasboerderij bezoeken, ook met het oog op een mogelijke excursie erheen voor kookcursisten...
Dat was even zoeken in de omgeving, de niet-commercielen laten niet zo duidelijk weten waar ze zitten. Weggetje in en - uit, aankloppen bij boerderij of schuur, nee, hier niet, verderop...etc
Maar dan zijn we er, bij Jean-Paul Violette et Joëlle Jenin, met hun kleine geitenkaasboerderij. We zagen 64 goed verzorgde geiten, op schoon stro met veel ruimte en totaal geen nare geur. In een aparte stal kleine en pasgeboren geitjes, nog donszacht...
Een heel ander gezicht dan de geitenkaasboederij die ik recent op TV zag van boer Frank in 'Boer zoekt vrouw'... dat waren er duizenden! Geen ruimte voor een bokkesprongetje daar...zielig.
We hebben allerlei kaasjes meegenomen (frais, demi-sec et sec) die voor ons ter plekke werden gelabeld en ingepakt en die we meekregen in een spanen kistje. Ik werd zo ontzettend blij van de trots waarmee ze me het overhandigde. Op zo'n moment valt alles samen: de boerin, haar liefde voor de dieren en hun product en mijn liefde voor puur voedsel en respect voor de mensen die dat maken. We hebben ze eer aangedaan door de verse kaasjes  's avonds te eten met bietjes, rucola en walnoten als zijnde een vegetarische carpaccio. Heerlijk!

Een vrouwelijke stagiaire leidde ons rond. Ze deed haar uiterste best het in Engels te doen, want dat wilde ze oefenen. Een leuke, lachgrage jonge Francaise die de landbouwschool volgde en heel graag boerin wilde worden. We kondigden aan dat we deze week met een groepje wilde komen en of dat mogelijk was. Graag!
Ze sloot af met een heel serieus vragend: "You are questions"? Grappig!
Glimlachend besefte ik dat ik in het Frans elke dag ook zulke fouten maak...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten