Ik had als kind grote moeite me in het gareel van leren te begeven en als enig kind om overdag weg te gaan van alle vertrouwdheid die ik bij mijn moeder voelde. En eigenlijk speelde ik ook veel liever nog jaren door... Jammer dat er toen nog geen vrije scholen waren, ik had er zeker een fijnere schoolcarrière door gehad.
Afijn, stijfjes staat er in het rapport van de eerste klas: Dit is goed, maar Elly moet wel haar best blijven doen! Als er in alle volgende klassen vrijwel allemaal achten en zelfs een 9 prijken staat er niets meer bijgeschreven... Dat komt mij nu pijnlijk streng voor, maar ach, zo ging het destijds, men was zeer zuinig met complimentjes of zelfs maar een aanmoediging. Nog even verder bladeren... in weer andere documenten uit die tijd. Op mijn zeventiende, toen ik de MAVO had gedaan en daarna twee jaar voor schoonheidsspecialiste had geleerd wist ik het even niet meer. In ieder geval geen motivatie om als zodanig te gaan werken, een grote leegheid overviel me al tijdens mijn stages! Mijn vader en moeder - die de dure schoonheidsspecialiste-opleiding voor me hadden betaald (4000 gulden destijds) - lieten me zonder veel morren een beroepskeuzetest doen. Achteraf bezien heel liefdevol van ze! Ik ging, groen als ik was, naar Amsterdam naar de Dr. Jan Waterinkstichting en had daar een dag vol testen en gesprekjes... dat is wat ik me er nog van herinner.
Nu 41 jaar later, op weg naar 58 jaar volgende week, lees ik de test (getypt!) nogmaals door. Bijzonder! En tot mijn verrassing herken ik daaruit ten volle mijn bezigheden van nu, mijn huidige kwaliteiten, maar ook de toen nog sluimerende talenten die dit alles aangestuurd lijken te hebben. Uiteindelijk hebben ze dat goed gezien destijds en ben ik uiteindelijk helemaal gaan doen wat toen geadviseerd werd. Weliswaar met de nodige zijwegen, maar toch! Vleiend om te lezen, met enige schroom schrijf ik het hierop:
' Interesse in een zachte benadering van de dingen en een helpend contact met mensen, veel belangstelling voor de beeldende kunsten en voor het omgaan met de taal. Je maakt een uitgesproken heldere en zuivere indruk'.
17 jaar,ach...
In het verleden verpleegkundige, trainer/coach, nu herbergierster en wat schilder en schrijf ik graag! En altijd eigen bedrijven gehad... ook zoiets.
Het lijkt dat ik waarlijk tot bloei ben gekomen en eerlijk gezegd voelt dat zeker ook zo. Ik heb altijd de dingen kunnen doen waar mijn hart naar uitging, die me volop bezielden en die ik gewoon leuk en waardevol vond en nog vind... Ik voel me bevoorrecht!
Geweldig toch zo'n verslag te vinden en terug te kunnen blikken in de tijd.
Vandaag meteen mijn vader gebeld en hem alsnog bedankt voor zijn 'ruimte' destijds om me gewoon weer wat anders te laten gaan doen, na zo'n dure opleiding.
"Ach, was zijn antwoord, je moet doen wat je graag wilt, en dat moest jij toen gewoon nog verder onderzoeken". En zo is het! Dat noem ik nog eens echt vaderlijke kwaliteiten! Overigens iets wat hijzelf ook altijd gedaan heeft, dus de appel valt niet ver van de boom. En hoe aanmoedigend dat voor mij is geweest in tegenstelling tot die rapporten... dat is gebleken.
 |
| Maar altijd wel 8-8-8 voor vlijt, gedrag en netheid... Hoe braaf kun je zijn? |
Een reactie plaatsen, Tja hoe doe je dat als iemand zo openhartig schrijft? Dit artikel laat me nadenken over hoe dit bij mij is gegaan. Jouw verhaal, mijn verhaal. Ik zie hier het bewijs dat met wie, bij wie we opgroeien, zeer bepalend is voor onze ontwikkeling. Wie kom je tegen tijdens je leven....welk karakter kreeg je al mee bij je geboorte enz. enz.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Elly voor dir artikel.
En jij, op mijn beurt, dank voor je eerlijke reactie over wat het weer met jou doet. Fijn om te lezen!
BeantwoordenVerwijderenGroet, Elly