Herfstsnoei

Gisteren en vandaag zijn we serieus aan het snoeien gegaan. De temperatuur is ook hier flink gedaald, graad of 16 en echt weer lekker om flink bezig te zijn. Met zo nu en dan een zacht motregentje, wat ons naar binnen stuurt voor een kopje koffie of thee.
Tot op heden hebben we weinig aan de bomen gedaan, afgezien dan van de fruitbomen en de knotwilg die hun jaarlijkse snoei nodig hebben. Soms rukt de storm wat takken af, bijvoorbeeld deze zomer met de abeel, wat we dan behandelen maar verder grijpen we niet in. We hebben krulwilgen, berken en beuken, abeel en acacia, populieren, esdoorns, dennebomen en hazelaars. Toch merken we dat de bomen zo goed groeien dat ze elkaar gaan verdringen. Zo ontstond in het midden van onze tuin een heel donkere plek, waaronder natuurlijk niets meer groeit, alles bemost raakt etc. Dus tijd voor een rigoureuze snoei. Altijd een dilemma te gaan snijden en zagen in een levende boom, maar alla... ik denk dan maar, ik ga ook naar de kapper.
Gisteren hebben we de beide pruimenbomen heel erg uitgedund. Leidraad daarbij is dat er een vogel door moet kunnen vliegen of zoals mijn vader zegt:"Je moet je pet er doorheen kunnen gooien". De laatste pruimen heb ik geplukt en saus van gemaakt, de aangedane - en beschimmelde zijn op een takkenvuur gegooid. We waren niet zo handig bezig want stonden bij tijd en wijle in de rook van het vuur te snoeien, dom! Halverwege de middag werden we verrast door een bezoek uit Nederland van een nicht en haar man die ik lange tijd niet gezien en gesproken had. Erg leuk!
Vandaag weer verder met het totaal omzagen van de hazelaar. Hij neemt teveel licht weg en... we willen langzamerhand plaats gaan maken voor een zwembad in onze tuin. We zijn planten aan het verzetten voor de grondwerkzaamheden die hier voor nodig zijn. Weer een heel project dus, afgezien van de herfstsnoei...

Kijk, hoe rijk de appelbomen vrucht dragen...
daar doen we nog even niets aan!

De donkere border, waarin grote bomen
elkaar verdringen

Herfstvuur...

De hazelaar wordt omgezaagd

En toen was er licht! Opeens kijk je vanuit dit plekje
op de grote eiken aan de weg.
Ik vind het wel moeilijk om een gezonde boom weg te halen,
maar ben dankbaar voor het hout wat hij opbrengt en vooral vooral het licht!