Verbouwing klaar!

Vrijdagavond, groot deel van de dag gepoetst... we strijken neer met een glas wijn in onze 'nieuwe' kamer. De laatste stucadoors zijn vanmiddag vertrokken, het is klaar en opgeleverd!
We zitten hier enorm tevreden te zijn, wat een grote verbeteringen! Toch altijd weer spannend, je hebt ideeën, je maakt een ontwerp, maar hoe het uiteindelijk uitpakt...
Beide projecten, de Grange (open maken van de schuur) zoals we hem gedoopt hebben) en de ramen in de woonkamer maken ons enorm blij en zijn zeer goed uitgepakt!

In de klusweek gaan we nog een houten achterwand maken
zodat het een aparte ruimte gaat worden...

De opening van deze schuur staat behoorlijk op het Zuiden,
zodat 's zomers de stenen binnen
de hele dag worden verwarmd door de zon.
Dat is overdag al fijn, maar als je er 's avonds zit, gloeit dat na,
dus profiteer je nog langer van die warmte!
(met een koel wijntje, dat is wel het idee...)

De ramen in de kopgevel achter. De nieuwe chaux
droogt goed en neemt gaandeweg
de kleur van de oude gevel aan!
Alsof ze er altijd gezeten hebben, die ramen...
Nu nog luiken ophangen, schilderen,
de klimroos en de hortensias terugzetten
en genieten maar!
(nog wel een heel lijstje eigenlijk...)

Doordat de kopgevel 90 cm dik is, zijn  er bij het maken van deze ramen
zit-vensterbanken ontstaan van 70 cm diep.

De kopgevel aan de binnenkant. Nu zonder schouw
en strak gestuct. De eikenhouten trap naar boven - die eerder wat
verloren ging met schouw én nis zo dicht bij elkaar -
vormt nu op zichzelf een mooi object
tegen de witte strakke wand. 

Het geheel oogt wat strakker, moderner en de combinatie van dat strakke stucwerk met de oude pierres vind ik prachtig! De zit-vensterbanken in oude stijl met de handgebakken tegels... Elke keer als ik van de trap afkom kan ik hiervan genieten. Er waren - voordat wij het betrokken - naar mijn smaak teveel 70-jaren trends aangebracht, de schouw, overal andere tegeltjes... Wel grappig in je tweede huis, als je er af en toe komt... maar als je er permanent woont, zoals wij doen, ging het me wel tegenstaan.
De open schuur is ook helemaal geworden zoals we het wilden, bofkonten zijn we! De verbouwingssituatie was eigenlijk heel bijzonder. De aannemer, die half april zijn bedrijf aan zoon overlaat, was getrouwd geweest met de vorige eigenaresse van ons domein. Zijn (nu nog) meewerkende zoon - die hier zijn kinderjaren heeft doorgebracht - was op zijn manier weer heel enthousiast om het hier op een verantwoorde manier te moderniseren. Hij kwam met hele goede en mooie ideeën en wil de reportage van de veranderingen die ik hier heb vastgelegd graag voor zijn bedrijf zichtbaar maken. Alle werkers van de bouwploeg ervaarden we als vakmensen en ze vertelden ons ook alleen oude gebouwen te verbouwen. Motivatie: het is interessant en altijd weer een uitdaging hoe we het zo mooi, maar ook passend bij de Normandische bouwstijl kunnen verbeteren! Nieuwbouw is voor ons als met legosteentjes bouwen, dat deden we alleen toen we kleine jongetjes waren, maar nu 'pas intéressante'...
We kijken terug op een intensieve tijd, veel gekampeer in huis en ook kou, maar nu wordt het GENIETEN, ook voor degene die ons deze zomer komen bezoeken!