Bloemig...

Na zes jaar hier kijk ik eindelijk naar een tuin met bloemen! De vorige eigenares hield van robuuste, vaste structuren in de tuin. Blokken laurusstruiken, tientallen meters hagen met coniferen en haagbeuken... Kortom een tuin net zo rubuust als zij zelf was, een bodybuildster - die overigens alle tegelvloeren in het huis zelf gelegd heeft - ik geef het je te doen!
Het eerste jaar waren we natuurlijk volop met het huis bezig maar alle jaren erna hebben we er tientallen bloeiers in gezet. Echter zonder veel resultaat. Veel planten gingen weer dood of stonden te zieltogen...
Maar na veel geduld, de grond steeds maar weer verbeteren met vele kubieke meters grond van de eigen composthoop, hebben we nu een bloemige tuin! Overal waar ik kijk bloeit iets, erg mooi. Ook staan er nu wuivers (grassen, vlinderstruiken e.d.) die een prachtig tegenwicht bieden aan de vaste blokken van robuuste Rosalie (met dank overigens), die op hun beurt weer voor een rustige en contant groene achtergrond zorgen.
Mijn dochter die hier logeerde zei:" Wat staan je rozen mooi, mam".
Een heerlijk compliment en ik geniet er zelf ook enorm van als ik ernaar kijk of erin bezig ben.