Vervolg Bijenzwerm

Jean, de leer-imker, heeft Ton adviezen gegeven over hoe te handelen met de twee volken die er nu zijn. Het nieuwe volk wat bij ons is gaan zwermen liet het oude volk (wegens zwermdrift) achter met  6 tot 8 koninginnendoppen. Dat zijn cellen die extra groot zijn. Er is uiteindelijk maar één koningin nodig, dus die extra zijn voor de zekerheid. De larven in deze grote cellen krijgen - anders dan de larven in de kleinere cellen die werkbij worden en met honing gevoed worden - alleen maar koninginnegelei. Een volk gaat zwermen als de koninginne-eitjes zo rond zes dagen oud zijn. Op de 16e dag komen zij gewoonlijk uit. Ton moest in de kast bij het oude volk op de 11e dag na het zwermen controleren óf en hoeveel koninginnendoppen er waren. Meestal hangen zij onder - of aan de zijkant van de raten. Hij ontdekte er zes en heeft er drie weggenomen en opengebroken. Een erg mooi gezicht, de larven en het bouwsel van de dop, het lijkt wel een sieraad. Zie hieronder. De eerste koningin die uitkomt heeft meteen als taak de andere koninginnebijen (nog nét in de dop) dood te steken. Als dat er teveel zijn, kan dat misgaan, zodat er een tweede of derde koningin ontstaat en het volk met een van hen weer wegzwermt, vandaar. Het lijkt dat de koningin alleen-heerseres is, mede omdat zij door de andere werkbijen (altijd vrouwen) gevoed wordt, maar in feite is zij een koningin in een 'kooi' omdat het collectief van bijen haar opdraagt alleen maar eieren te leggen, jaar in jaar uit. Een volwassen koningin legt er in de zomer wel 1500 per dag! Dat kan zij vijf jaar lang doen. Dus hoezo koningin... eigenlijk meer slaaf.
Een paar dagen nadat de koningin is uitgekomen gaat zij op bruidsvlucht, wat ook gelijk de enige vlucht in haar leven is! Zij vliegt naar een plek waar darren  (mannenbijen) komen en wordt daar door een aantal darren bevrucht.
Voor de diversiteit van het volk - en daarmee voor de gezondheid van het volk - is dat natuurlijk goed. Dan vliegt zij - volgeladen met sperma voor maximaal vijf jaar - terug naar de kast. Dit is meteen het meest gevaarlijke moment van het hele ritueel want zij kan door allerlei omstandigheden niet terugkeren, bijvoorbeeld door zwaluwen die haar graag eten... Enfin, we gaan er vanuit dat zij terugkeert om dan al haar eitjes te gaan leggen en deze te bevruchten. Aan de grootte van de cel kan zij voelen (via voelsprieten) of zij het eitje wat zij erin legt ook moet bevruchten met wat sperma wat in een apart zakje in haar lijf zit. Bij een vrouwelijk werkbij wel, bij een mannelijke (dar) niet. Pfff, wat een precisie... prachtig!
Dat worden uiteindelijk weer heel veel werkbijen (en maar een paar darren) om honing te halen en haar te voeden. Werkbijtjes worden in de zomer niet ouder dan 6 weken. Het vliegen kost hen veel energie, zij werken vrijwel onafgebroken, behalve in de nacht. De laatste lichting bijen die geboren wordt en geen honing meer haalt (want geen bloemen meer) zijn degenen die zorgen voor overleving tijdens de winter.
Door het zo helemaal op te schrijven begrijp ik het eindelijk ook zelf!
Voorlopig hoeft Ton niets te doen, totdat zij terug is van haar bruidsvlucht. Daarom wel dagen tellen dus! Dan gaat hij controleren of zij eitjes heeft gelegd, te zien aan broed in de raten. Zo niet, dan plaatst hij broed van volk 2 terug bij volk 1. Handig dus om twee volken te hebben anders ben je weer afhankelijk van andere imkers hiervoor. Tot zover het bijengebeuren hier op La Sauvagère. Erg interessant om mee te maken!
Wat Ton met het nieuwe volk moet doen volgt in een volgende blog...

Zie je, op de bovenste koninginnendop op de foto
 dat er bovenop een klein rond dekseltje zit?
Grappig, dat konden wij nog steeds
open en dicht doen!
Met een onzichtbaar scharniertje, rara...
Dat wordt vlak voor zij gaan zwermen
door de bijen dichtgedaan
waardoor de larf kan gaan verpoppen en tot koninginnebij kan worden.
(Die larven waren gewoon gigamaden, bweh...)