Vensterbankje

Dit wordt echt een before and after blogje... 
Afgelopen week heb ik het laatste vensterbankje in huis voorzien van authentieke tegels. De vorige eigenaresse, Rosalie, had een soort tegelobsessie... nou ja, ze deed het gewoon graag. Alles wat betegeld kon worden is ook voorzien en ook nog eens met allemaal verschillende soorten en kleuren. Ik dacht, als ik het nu niet doe, gebeurt het nooit meer. Je went er namelijk aan... en ziet het niet meer, maar lelijk was het! Van vrienden had ik een kistje terres cuites gekregen, de tegels waarmee vroeger vloeren en vensterbanken 'bekleed' werden. Vierkante stukken gebakken klei, geen een precies hetzelfde van vorm of kleur. Lekker boerig, dus dat past veel beter in ons landelijke huis.
Eigenlijk was het weghakken van de oude tegels het meeste werk, die lagen goed vast in het cement! Afijn, een paar uur hakken is ook lekker, sport ging niet door vanwege de sneeuw en zo kwam ik aan mijn noodzakelijke uurtjes  "bouger".
Toen tegels geplakt, de zijkanten op maat gemaakt (met hulp van Ton, die ze sleep) en de volgende dag gevoegd... Klaar! En trots, ik vind het echt mooi geworden, weer een stukje 'gerestaureerd'!

In het begin herstelden we vanuit haast ook veel met nieuwe materialen, naar oude bouwmaterialen moet je immers soms lang zoeken. Maar de tweede slag is om het echt goed en passend te doen en ook... om een mooie combinatie met het nieuwe te maken! Ik heb langzamerhand de ervaring dat echt authentiek vrijwel altijd naadloos samengaat met tijdloos nieuw.

Dit is het eindresultaat.