Wigwams voor de tuinbonen!

De groentetuin groeit dat het een lieve lust is! Zonnig weer, geen vorst meer 's nachts en regelmatig een zacht meiregentje...Wat willen mijn lievies nog meer?
Voor mij betekent dat soms koortsachtig aan het werk zijn, alles lijkt tegelijk te moeten in mei... Er komt dan een moment dat ik het opgeef. Dat is nu met de bonen. Ik heb verschillende mooie bonen om te zaaien; franse sperziebonen, heilige boontjes en blauw/paarse slabonen, een oud - en vergeten ras.



Van de gesnoeide wilgentakken heb ik wigwams
gemaakt voor de tuinbonen, leuk werkje!
Met kaartje erbij want straks weet ik niet meer wat wat is...

 Ook krijg of ruil ik met vrienden en buren zaailingen, maar het moet wél allemaal óók de grond in en verzorgd worden. Hellup denk ik dan in mei, hier komt geen eind meer aan.
De bonen kunnen het dus schudden dit jaar, ik wil geen slaaf van mijn tuin zijn.
En die bonen, die kunnen volgend jaar ook nog de grond in!